و اگر در آنچه بر تو نازل كرده‌ايم ترديد دارى، از آنها كه كتابهای پيش از تو را مى‌خوانند سؤال كن... ﴿سوره يونس: آیۀ ٩٤﴾
+2 امتیاز
بسم الله الرحمن الرحیم.

سلام.

در آیات خدا در قران و کتب منقبل پیرامون مزاحمت ایجاد کردن برای اشخاص دیگر چه کم و چه زیاد چه مطالبی و احکامی بیان شده؟

با تشکر...
در میان متنی (چند کتاب) بوسیله ی
برچسب گذاری دوباره بوسیله ی

2 پاسخ

+2 امتیاز

در تورات مقدس:

و چون غریبی با تو در زمین شما ماوا گزیند، او را میازارید. غریبی که در میان شما ماوا گزیند، مثل متوطن از شما باشد. و او را مثل خود محبت نما، زیرا که شما در زمین مصر غریب بودید. من یهوه خدای شما هستم (تورات مقدس صحیفه لاویان فصل 19 آیات 33 تا 35)

در انجیل مقدس:

 31 «اما چون پسر انسان در جلال خود باجمیع ملائکه مقدس خویش آید، آنگاه بر کرسی جلال خود خواهد نشست، 32 و جمیع امت‌ها درحضور او جمع شوند و آنها را از همدیگر جدامی کند به قسمی که شبان میشها را از بزها جدامی کند. 33 و میشها را بر دست راست و بزها را برچپ خود قرار دهد. 34 آنگاه پادشاه به اصحاب طرف راست گوید: بیایید‌ای برکت یافتگان از پدر من و ملکوتی را که از ابتدای عالم برای شما آماده‌شده است، به میراث گیرید. 35 زیرا چون گرسنه بودم مرا طعام دادید، تشنه بودم سیرآبم نمودید، غریب بودم مرا جا دادید، 36 عریان بودم مراپوشانیدید، مریض بودم عیادتم کردید، در حبس بودم دیدن من آمدید. 37 آنگاه عادلان به پاسخ گویند: ای خداوند، کی گرسنه ات دیدیم تاطعامت دهیم، یا تشنه ات یافتیم تا سیرآبت نماییم، 38 یا کی تو را غریب یافتیم تا تو را جادهیم یا عریان تا بپوشانیم، 39 و کی تو را مریض یامحبوس یافتیم تا عیادتت کنیم؟ 40 پادشاه درجواب ایشان گوید: هرآینه به شما می‌گویم، آنچه به یکی از این برادران کوچکترین من کردید، به من کرده‌اید. 

 41 «پس اصحاب طرف چپ را گوید: ای ملعونان، از من دور شوید در آتش جاودانی که برای ابلیس و فرشتگان او مهیا شده است. 42 زیراگرسنه بودم مرا خوراک ندادید، تشنه بودم مراآب ندادید، 43 غریب بودم مرا جا ندادید، عریان بودم مرا نپوشانیدید، مریض و محبوس بودم عیادتم ننمودید. 44 پس ایشان نیز به پاسخ گویند: ای خداوند، کی تو را گرسنه یا تشنه یاغریب یا برهنه یا مریض یا محبوس دیده، خدمتت نکردیم؟ 45 آنگاه در جواب ایشان گوید: هرآینه به شما می‌گویم، آنچه به یکی از این کوچکان نکردید، به من نکرده‌اید. 46 و ایشان درعذاب جاودانی خواهند رفت، اما عادلان درحیات جاودانی.»  (انجیل صحیفه متی فصل 25 آیات 31 الی 46)

در قرآن مبین:

حتی سوء ظن نسبت به افراد معصیت شمرده است، چه برسد به ایجاد مزاحمت:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِيمٌ ﴿الحجرات: ١٢﴾

ای کسانیکه ایمان آورده اید بسیار اجتناب کنید از مظنون شدن به افراد، همانا کوچکترین گمان بد (نسبت به کسی) گناه است و تجسس نکنید (در امور هم) و عیب همدیگر را برای هم نگویید آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده اش را بخورد در حالیکه از آن کراهت دارید و نسبت به الله تقوا پیشه کنید همانا الله توبه پذیر و بخشنده است. 

بوسیله ی
0 امتیاز
سلام.

البته این آیه هم خواندن آن جای تامل دارد:

 

وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا (33 | الأحزاب - 58)
و آنان که مردان و زنان باایمان را به خاطر کاری که انجام نداده‌اند آزار می‌دهند؛ بار بهتان و گناه آشکاری را به دوش کشیده‌اند.
بوسیله ی
...