خیر.
اول به این دلیل که آنچه از پیامبر به ما رسیده حاصل کار بشر بوده و حفاظت الهی ندارد.
دوم این که خود رسول در قیامت مورد سوال واقع خواهد شد.
فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ (اعراف 6)
از کسانی که پیامبران به سویشان فرستاده شده ، و از شخص پیامبران به طور یقین پرسش خواهیم کرد.
پس رسول معصوم نیست که قول و فعلش برابر با وحی باشد.
سوم اینکه هر چه بر رسول وحی شده در قرآن موجود است و پیامبر چیزی بیش از آنچه در دست داریم از خداوند دریافت نکرده است. حتی خطاهای پیامبر و نحوه برخورد الله با وی در قرآن وجود دارد. مثلا :
ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (جاثیه 18)
سپس تو را بر آیینی ویژه و کامل قرار دادیم؛ بنابراین از آن پیروی کن و از هواهای نفسانی کسانی که نمی دانند، پیروی مکن.
فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا (فرقان 52)
پس کافران را فرمان مبر و به وسیله این [قرآن] با آنان جهاد کن.
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (شعرا 213)
پس با خدا معبودی دیگر را مپرست، که از عذاب شدگان خواهی شد.
چهارم اینکه پیامبر عالم بر غیب نیست و نمیتواند مقتضیات زمانهای آینده را درک و در موردشان اظهار نظر کند.
ختم کلام اینکه هیچکس نمیتواند ادعا کند که پیامبر بیش از همه قرآن را درک می کرده است و بیش از همه مفاهیم قرآن را میدانسته زیرا حتی او هم از فهم مراحل رشد جنین در رحم مادر که در قرآن شرح داده شده است و تا قبل از تولید لوازم طبی نوین غیرقابل درک بودند ، عاجز بوده و وظیفه ای جز ابلاغ وحی برعهده اش نبوده است.
یسئلونک عن الساعة ایان مرسها. فیم انت من ذکریها. الی ربک منتهاها. از تو درباره ی زمان ظهور قیامت می پرسند. تو را چه به ذکر از موضوعی که به خداوند ختم می شود. (نازعات، ۴۲ و ۴۳ و ۴۴)
این خطاب و سخن گفتن خداوند با بنده ی خاص خود است تا معلوم شود ، آن جا که گفت و گوی حوزه ی الهی است، پای هیچ بنده ای را بدان باز نمی کنند و حقوق دخالت در امور بارگاه کبریایی بر فرشتگان نیز مقرر نیست، چه رسد به این یا آن آدمی زاده، که با هزار مرحمت الهی، از عذاب دوزخ نجات داده خواهد شد. پس، از راه اسلام و خداشناسی خالص گذر کنیم، از فواصل میان مسلمین، با رد مطالب و مکتوبات و مندرجات مشکوک منتسب به قرون اولیه ی اسلام بکاهیم و جز خداوند را نستاییم، که صراط مستقیم بسوی او فقط از قرآن و کتب من قبل قابل دریافت است.