بسم الله الرحمن الرحیم.
سلام.
مطابق آیات الله تعالی در قران کریم جمع آوری قرآن به وسیله الله است نه تواتر و داستان سرایی ها و قصه ها و افسانه های مذاهب در کتبی که دویست سال بعد از رسول نوشته شده اند:
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ (75 | القيامة - 17)
چرا که جمعکردن و قرآن نمودن آن بر عهده ماست!
بنابراین مومنان به گواهی الله تعالی در قرآنی که بر آن ها نازل شده ایمان دارند نه اینکه گواهی انسانها یا مذاهب باعث ایمان شده باشد:
قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَمَنْ بَلَغَ ۚ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرَىٰ ۚ قُلْ لَا أَشْهَدُ ۚ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ (6 | الأنعام - 19)
بگو: «بالاترین گواهی، گواهی کیست؟» بگو: «الله، گواه میان من و شماست؛ واین قرآن بر من وحی شده، تا شما و تمام کسانی را که این قرآن به آنها میرسد، بیم دهم. آیا براستی شما گواهی میدهید که معبودان دیگری با الله است؟!» بگو: «من هرگز چنین گواهی نمیدهم». بگو: «اوست تنها معبود یگانه؛ و من از آنچه برای او شریک قرارمیدهید، بیزارم!»
بدانید که مطابق ایات قرآن نه کلینی ها و صدوق ها و مسلم ها و بخاری ها و امثالهم مهم هستند و نه شخصی که کلام بر او نازل میگردد بلکه وظیفه پیامبر هم صرفا ابلاغ پیام بوده، نه محافظت از آن. در قرآن کریم محافظت از کتاب بر عهده الله است نه بر عهده انسانها یا رسولان یا کاتبان:
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿الحجر: ٩﴾
هر آینه ما خودمان نازل کننده ذکر هستیم و هر آینه ما محافظ آن هستیم
همچنین آیات آخر سوره جن تاکید شده که الله خود ناظر مستقیم روند ابلاغ وحی بر رسولان است و صحت ابلاغ آنرا تضمین می نماید:
إِلَّا مَنِ ارْتَضَىٰ مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا (72 | الجن - 27)
جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد، كه الله براى او از پيش رو و از پشت سرش نگاهبانانى بر خواهد گماشت،
لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَىٰ كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا (72 | الجن - 28)
تا بداند پیامبرانش رسالتهای پروردگارشان را ابلاغ کردهاند؛ و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چیز را احصار کرده است!»
براستی اگر شما با گواهی شیعه و سنی و کتب حدیثی میگویید این کلام خداست، پس با همان گواهی هم انرا مردود خواهید دانست!
أَأُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي ۖ بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (38 | ص - 8)
آیا از میان همه ما، قرآن تنها بر او [= محمّد] نازل شده؟!» آنها در حقیقت در اصل وحی من تردید دارند، بلکه آنان هنوز عذاب الهی را نچشیدهاند (که این چنین گستاخانه سخن میگویند)!
والسلام!