پاسخ آن است که تا به ملائکه که کارگزاران الله هستند ایمان بیاوریم و متوجه باشیم که کلام ملائک همان کلام الله است:
لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَ...... ﴿البقرة: ١٧٧﴾
نيكى آن نيست كه روى خود را به جانب مشرق و مغرب كنيد، بلكه نيكى آن است كه انسان به الله و روز واپسين و ملائکه و كتاب [هاى آسمانى] و پيامبران ايمان آورد، و .......
قُلْ مَن كَانَ عَدُوًّا لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَىٰ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ ﴿البقرة: ٩٧﴾
بگو: هر كه دشمن جبرئيل باشد [در واقع دشمن خداست، چرا كه] او قرآن را به امر خدا بر قلب تو نازل كرد كه كتب آسمانى پيشين را تصديق مى‌كند و هدايت و بشارتى براى مؤمنان است
بدین ترتیب در لسان قرآن این زبان به صورت ما و من ظاهر شده است اما در انجیل این لسان به صورت "من" ظاهر می شود.... من قیامت هستم..... این بیان انجیل به ما می آموزد که الله از دهان عیسی با مردم سخن می گوید و روح القدس بر شخص عیسی نصب شده است و آنچکه از دهان مسیح شنیده می شود، مستقیما کلام الله است.
لذا این تفاوت ها از کتابی به کتابی به ما اسباب و مقدمات وحی و یکی بودن کلام اول و آخر را می آموزند و اینکه الله در تمامی این پروسه از اول تا آخر خود ناظر صحت کلام است.