1) خورشید حقیقتا دارای مستقر و قرارگاه هایی مشخص است. هر ساله خورشید در اول فروردین از شرق مطلق طلوع می کند و تا اول تیر ماه 30 درجه جابجا می گردد و سپس شروع به بازگشتن به نقطه مبداء خود می کند و در اول مهر ماه مجددا از شرق مطلق طلوع می نماید. در نیمه دوم سال شمسی نیز همین منوال دنبال می شود. خورشید تا اول دی ماه 30 درجه این بار در خلاف جهت جابجا می گردد و در اول فروردین به جایگاه اول یعنی شرق مطلق خود باز میگردد. لذا از دید ناظر زمینی خورشید دارای مستقر و قرارگاه های مشخصی است و فراموش نکنید که قرآن برای افرادی که در زمین زندگی می کنند نازل شده است.
2) خورشید دارای قرارگاه ها یا منازلی دوازده گانه است که در مدار حرکت ظاهری خورشید در آسمان قرار دارند که به آنها بروج گفته می شود. در هر سال برجی، خورشید این 12 صور فلکی را طی می کند و هر ماه به مهمانی یکی از این بروج می رود. بدین ترتیب باز ملاحظه می کنید که از دید ناظر زمینی خورشید دارای مستقر و قرارگاه های مشخصی است و فراموش نکنید که قرآن برای افرادی که در زمین زندگی می کنند نازل شده است.
منظور از قرارگاه ها و مستقرها دستگاه مختصات دقیقی است که الله در طاق آسمان حک و نقش بندی نموده که بر اساس آن می توان موقعیت خورشید و ماه و دیگر ستارگان را ردیابی کرد:
تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُّنِيرًا ﴿الفرقان: ٦١﴾
بزرگوار است آن كسى كه در آسمان برجهايى نهاد، و در آن، چراغ و ماهى نوربخش قرار داد.