مطابق آیه 4 سوره نور برای انجام مجازات زناکاران حتما می بایست 4 شاهد ارائه شود و شهادات تفتیش شوند تا با هم مطابقت داشته باشد. پس اینطور نیست که هر کس سرخود بتواند هر کسی را به بهانه زنا یا حتی قتل مجازات کند بلکه نیاز به ساز و کاری است که این داوری را بر اساس بماانزل الله (کلام وحی) اثبات کرده و به نتیجه برساند. در موارد دیگر مانند قتل نفس، ربا و سرقت و جروحات و غیره نیز حتما می بایست شواهد قطعی و عینی به داوران ارائه شود و آنها بر اساس بماانزل الله حکم نمایند. پس اینطور نیست که هر کس سرخود بتواند بدون شاهد دست به هر کاری بزند.
نتیجه اینکه برای انجام اینگونه تفتیش و تفحص ها و بررسی ها، مسلمانان باید اقدام به تشکیل دادگاه هایی کنند تا آن دادگاه بر اساس "بماانزل الله" (نه حدیث و روایت) حکم نماید. قرآن از این افراد به "حکام" (داوران) یاد میکند و از مومنین میخواهد که حکام یا داوران را با رشوه منحرف نسازند:
وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿البقرة: ١٨٨﴾
و اموالتان را ميان خودتان به ناروا مخوريد، و [به عنوان رشوه قسمتى از] آن را به داوران مدهيد تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخوريد، در حالى كه خودتان [هم خوب] مى‌دانيد.
لازم به ذکر است که مطابق قرآن اگر هر کسی بر اساس کلام وحی حکم نکند کافر است. پس تنها میزان قضاوت برای حکام یا داوران صرفا باید کلام تورات و انجیل و قرآن(بر اساس کتاب الله) باشد نه حدیث و روایت و فتواهای انسان ساخته، که در غیر اینصورت کفر است:
... وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ ﴿المائدة: ٤٤﴾
... كسانى كه به موجب آنچه الله نازل كرده داورى نكرده‌اند، آنان خود كافرانند.