بفرموده قرآن، بیت الله الحرام همان خانه ایست که بر محل اقامت ابراهیم بناشده است:
إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍۢ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِى بِبَكَّةَ مُبَارَكًۭا وَهُدًۭى لِّلْعَـٰلَمِينَ فِيهِ ءَايَـٰتٌۢ بَيِّنَـٰتٌۭ مَّقَامُ إِبْرَ‌ٰهِيمَ ۖ وَمَن دَخَلَهُۥ كَانَ ءَامِنًۭا ۗ وَلِلَّهِ عَلَى ٱلنَّاسِ حِجُّ ٱلْبَيْتِ مَنِ ٱسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًۭا ۚ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِىٌّ عَنِ ٱلْعَـٰلَمِينَ قُلْ يَـٰٓأَهْلَ ٱلْكِتَـٰبِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِـَٔايَـٰتِ ٱللَّهِ وَٱللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا تَعْمَلُونَ (سوره آل عمران آیات 96 الی 98)
در حقيقت، نخستين خانه‌اى كه براى مردم، نهاده شده، همان است كه در بکه است و مبارك، و براى جهانيان [مايه] هدايت است در آن، نشانه‌هايى روشن است، محل اقامت ابراهيم است؛ و هر كه در آن درآيد در امان است؛ و براى خدا، حج آن خانه، بر عهده مردم است؛ [البته بر] كسى كه بتواند به سوى آن راه يابد. و هر كه كفر ورزد، يقيناً خداوند از جهانيان بى‌نياز است.
قرآن فرموده که اهل کتاب بیت الله الحرام را می شناسند همانطور که پسران خود را می شناسند، لیکن ایشان در همان زمان هم آنرا تکذیب می کردند و تابع قبله های ساختگی دیگری بودند:
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَإِنَّ فَرِيقًا مِّنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿البقرة: ١٤٦﴾
كسانى كه به ايشان كتاب داده‌ايم، همان گونه كه پسران خود را مى‌شناسند، آن را مى‌شناسند؛ و مسلماً گروهى از ايشان حقيقت را کتمان میکنند، و خودشان مى‌دانند.
پس با استناد به قرآن اختلاف بر سر قبله های متعدد حتی در زمان نزول قرآن نیز وجود داشته اما پیروان کلام وحی می بایست بیت الله الحرام؛ یعنی همان جایی که محل اقامت ابراهیم بوده را بعنوان عبادتگاه لحاظ کنند:
وَلَئِنْ أَتَيْتَ ٱلَّذِينَ أُوتُوا۟ ٱلْكِتَـٰبَ بِكُلِّ ءَايَةٍۢ مَّا تَبِعُوا۟ قِبْلَتَكَ ۚ وَمَآ أَنتَ بِتَابِعٍۢ قِبْلَتَهُمْ ۚ وَمَا بَعْضُهُم بِتَابِعٍۢ قِبْلَةَ بَعْضٍۢ ۚ وَلَئِنِ ٱتَّبَعْتَ أَهْوَآءَهُم مِّنۢ بَعْدِ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلْعِلْمِ ۙ إِنَّكَ إِذًۭا لَّمِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ ﴿البقرة: ١٤5﴾
و اگر هر گونه معجزه‌اى براى اهل كتاب بياورى [باز] قبله تو را پيروى نمى‌كنند، و تو [نيز] پيرو قبله آنان نيستى، و خود آنان پيرو قبله يكديگر نيستند، و پس از علمى كه تو را [حاصل] آمده، اگر از هوسهاى ايشان پيروى كنى، در آن صورت جداً از ستمكاران خواهى بود.
پس اگر اهل کتاب، بیت الله الحرام را به مانند فرزندان شان باید بشناسند، نیک است که به فرموده قرآن، آیات تورات مقدس را بیاوریم تا حقیقت هویدا گردد: قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿آل‌عمران: ٩٣﴾:
و خداوند به ابرام گفت: «از ولایت خود، و از مولد خویش و از خانه پدرخود بسوی زمینی که به تو نشان دهم بیرون شو، 2 و از تو امتی عظیم پیدا کنم و تو را برکت دهم، ونام تو را بزرگ سازم، و تو برکت خواهی بود. 3 و برکت دهم به آنانی که تو را مبارک خوانند، ولعنت کنم به آنکه تو را ملعون خواند. و از توجمیع قبایل جهان برکت خواهند یافت.» 4 پس ابرام، چنانکه خداوند بدو فرموده بود، روانه شد. و لوط همراه وی رفت. و ابرام هفتاد و پنج ساله بود، هنگامی که از حران بیرون آمد. 5 و ابرام زن خود سارای، و برادرزاده خود لوط، و همه اموال اندوخته خود را با اشخاصی که در حران پیداکرده بودند، برداشته، به عزیمت زمین کنعان بیرون شدند، و به زمین کنعان داخل شدند. 6 وابرام در زمین می‌گشت تا مکان شکیم تا بلوطستان موره. و در آنوقت کنعانیان در آن زمین بودند. 7 وخداوند بر ابرام ظاهر شده، گفت: «به ذریت تو این زمین را می‌بخشم.» و در آنجا مذبحی برای خداوند که بر وی ظاهر شد، بنا نمود. 8 پس، ازآنجا به کوهی که به شرقی بیت ئیل است، کوچ کرده، خیمه خود را برپا نمود. و بیت ئیل بطرف غربی و عای بطرف شرقی آن بود. و در آنجا مذبحی برای خداوند بنا نمود و نام یهوه را خواند. 9 و ابرام طی مراحل و منازل کرده، به سمت جنوب کوچید (تورات صحیفه پیدایش فصل 12 آیات 1 الی 9)..............
در ادامه آیات ابرام به مصر می رود و سپس از مصر برمیگردند. به آیات فصل بعد و به تاکیداتی که با شماره ها علامت زده ام توجه فرمایید:
و ابرام با زن خود، و تمام اموال خویش، و لوط، از مصر به جنوب آمدند. 2 وابرام از مواشی و نقره و طلا، بسیار دولتمند بود. 3 پس، از جنوب، طی منازل کرده، 1) به بیت ئیل آمد، 2) بدانجایی که خیمه‌اش در ابتدا بود، 3) در میان بیت ئیل و عای، 4) به مقام آن مذبحی که 5) اول بنانهاده بود، و در آنجا ابرام 6) نام یهوه را خواند. (تورات صحیفه پیدایش فصل 13 آیات 1 تا 5)
بطور خلاصه:
1) محل اقامت ابراهیم یعنی محل برپاشدن خیمه او در زمین کنعان، بیت ئیل نام دارد.
2) ابراهیم در بیت ئیل که در سرزمین کنعان است، مذبحی ساخته و خداوند را صدا زده و عبادت کرده است.
3) سپس ابراهیم بمصر رفت اما مجدد به همان نقطه یعنی بیت ئیل برمیگردد، آیه تاکید کرده که بدانجایی که خیمه اش در ابتدا بنا شده بود و محل اقامتش در بیت ئیل بود بازگشت.
4) او در مذبح بیت ئیل مجددا خداوند را عبادت میکند.
نتیجه:
بیش از 66 آیه در تورات و عهدعتیق به بیت ئیل یا همان محل اقامت ابراهیم در سرزمین کنعان اشاره دارد که بیانگر اهمیت آن در تاریخ بنی اسرائیل است و خود اثبات آیه قرآنی است که فرموده "اهل کتاب بیت الله الحرام را چون پسران خود می شناسند" (بقره 146) . با بررسی این آیات محل دقیق جغرافیایی بیت الله الحرام یا همان مقام ابراهیم بر روی نقشه مشخص می گردد که نقطه ای از سرزمین فلسطین امروز است. اما مکانی که امروز در حجاز بعنوان مکه و خانه خدا به مردم معرفی شده، کاملا در تخالف و تناقض با آیات تورات، صحف عهدعتیق و همچنین قرآن می باشد. در این بین دو راه بیشتر موجود نیست: یا تورات و صحف عهدعتیق و انجیل و قرآن غلط هستند یا آنچکه آبا و اجداد ما پشت اندر پشت می پرستیده اند، صد در صد غلط است!!