قرآن به زنان مومن سفارش فرموده که بر برجستگی های بدن خویش پوششی بزنند و از این برجستگی ها بوضوع تحت عنوان عورات النساء و زینت ایشان نام برده است. در ادامه نیز فرموده که پس از پوشاندن آن برجستگی ها، حال طوری پای بر زمین نکوبید که برجستگی های مخفی شده که همان زینت های شما هستند، خودنمایی کنند:
وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَىٰ عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿النور: ٣١﴾
و به زنان با ايمان بگو: «ديدگان خود را فرو بندند و پاكدامنى ورزند و زيورهاى خود را آشكار نگردانند مگر آنچه كه طبعاً از آن پيداست. و بايد پوشش های خود را بر برجستگی هایشان اندازند، و زيورهايشان را جز براى شوهرانشان يا پدرانشان يا پدران شوهرانشان يا پسرانشان يا پسران شوهرانشان يا برادرانشان يا پسران برادرانشان يا پسران خواهرانشان يا زنان [همكيش] خود يا كنيزانشان يا خدمتكاران مرد كه [از زن] بى‌نيازند يا كودكانى كه بر عورتهاى زنان وقوف حاصل نكرده‌اند، آشكار نكنند؛ و پاهاى خود را [به گونه‌اى به زمين] نكوبند تا آنچه از زينتشان نهفته مى‌دارند معلوم گردد. اى مؤمنان، همگى [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه كنيد، اميد كه رستگار شويد.
پس آیه فوق به سه مورد آشکارا اشاره فرموده است:
1) زنان مومنان پوششی بر برجستگی های بدن خود بزنند.
2) این برجستگی هایی که مخفی شده همان عورات نساء و زینت ایشان است.
3) حال که برجستگی ها مخفی شد با پای بر زمین کوبیدن سعی در نمایش آنچه مخفی شده ننمایند
قرآن همچنین بطور عمومی به زنان مومن دستور داده که از جلب نظر کردن خودداری نمایند تا به ایمان شناخته شوند:
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿الأحزاب: ٥٩﴾
اى پيامبر، به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو: «بکاهند بر خویشتن از جلب نظرکردن هایشان. اين براى آنكه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند [به احتياط] نزديكتر است، و خدا آمرزنده مهربان است.
نتیجه:
با استناد به آیات فوق، مشخص میگردد که زن مومن اقدام به عرضه کردن زینت ساق های پای خود برای دیگران نمی نماید. همچنین در خصوص پوشش دیگر اعضای بدن نیز طوری رفتار میکند که دستور عمومی خودداری از جلب نظر کردن رعایت گردد.
امروز در جامعه شاهد هستیم که افرادی چادر می پوشند اما از همه بیشتر جلب نظر می نمایند و ناز و ادا و عشوه و آرایش های غلیظ ایشان دستور دوم قرآنی را نقض میکند. از آن طرف چه بسیار افرادی که بدون پوشش موی سر با لباسی پوشیده و آراسته هر دو دستور یعنی پوشش برجستگی ها و عدم خودنمایی را رعایت میکنند.
در پایان توجه داشته باشید که همگی این دستورات خطاب به زن مومنی است که به قرآن ایمان دارد و نمی توان با زور و اجبار و اکراه این دستورات را به زنی که منکر قرآن و الله و رسول است، تحمیل نمود.