و اگر در آنچه بر تو نازل كرده‌ايم ترديد دارى، از آنها كه كتابهای پيش از تو را مى‌خوانند سؤال كن... ﴿سوره يونس: آیۀ ٩٤﴾
+4 امتیاز

در آیه 28 سوره روم خداوند می فرماید :

ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلًا مِنْ أَنْفُسِكُمْ ۖ هَلْ لَكُمْ مِنْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنْ شُرَكَاءَ فِي مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنْتُمْ فِيهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ [٣٠:٢٨]

(خدا) برایتان از خودتان مَثَلی زده است: آیا در آنچه به شما روزی داده‌ایم هیچ شریکانی از بردگانتان دارید؟ پس (آیا) در آن با هم برابرید، حال آنکه همان‌گونه که شما از یکدیگر بیم دارید، از آنها (هم) هراسانید؟ این‌گونه آیات خود را برای گروهی که می‌اندیشند، جدا سازی می‌کنیم.
در ترجمه های موجود "ملکت ایمانکم " را برده معنی می کنند و در ادامه  میبینیم این آیه برابری را زیر سوال می برد.
آیا این آیه برده داری را ترویج می کند ؟

در عمومی بوسیله ی
برچسب گذاری دوباره بوسیله ی

2 پاسخ

+3 امتیاز

عبارت " مَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم"  به معنای زیردستانی است که تحت پوشش حمایتی مسلمین هستند که در سوره نساء آیه 25 قرآن مبین به این مهم پرداخته شده است.

اما واژه " رَقَبَةٍ " در قرآن مبین به معنای برده یا کسی اطلاق میگردد که زندگی اسارت واری را دارد (مدیون است: مثل سارق) و الله سبحان در آیات متعدد الهی از مسلمانان میخواهد که "رَقَبَةٍ " را از این حالت نجات و آزاد کنید، یعنی دیون این چنین انسان هایی را بپردازید تا آنها از بند رهایی یابند:

وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلَّا خَطَأً وَمَن قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ إِلَّا أَن يَصَّدَّقُوا فَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِّنَ اللَّهِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿النساء: ٩٢﴾

فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿البلد: ١٣﴾

بوسیله ی
+1 امتیاز

باید دقت کنیم که این آیه همانند. آیات ۷۵و۷۶سوره نحل تنها مثالی است از روابط بشری موجود ، آنهم برای تفهیم بیشتر موضوع شرک. پس محور اصلی بحث الله در این آیات تبیین مساله توحید و شرک است ولاغیر. 

در این آیات هم به هیچ وجه الله نگفته که این افراد نزد من یکسان نیستند بلکه فرموده نزدخودتان واینها مثالی است دردنیای بشری خودتان.وقیاس هم دراین سه آیه همواره از لحاظ انجام یک کارمشخص بیان شده است. مثلا فرد برده و آزاد ازنظرمال یکی نیستند و فرد لال و عادی(۷۶سوره نحل) از نظربیان یکی نیستند نه از همه جهات. خب این یک واقعیتی است غیرقابل انکاردردنیای ما .

نکته قابل برداشت ازین آیات هم اینه که شمایی که در ربوبیت خدا شریک میگیرید بدونید که این شریکان اینگونه عاجزند دررب بودن.

بوسیله ی
...