این الله است که می داند عهد و پیمان و رسالتش را در کجا یا در چه نسلی قرار دهد، نه ما انسانها:
وَإِذَا جَاءَتْهُمْ آيَةٌ قَالُوا لَن نُّؤْمِنَ حَتَّىٰ نُؤْتَىٰ مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغَارٌ عِندَ اللَّهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ ﴿الأنعام: ١٢٤﴾
و چون آيتى برايشان بيايد، مى‌گويند: «هرگز ايمان نمى‌آوريم تا اينكه نظير آنچه به فرستادگان خدا داده شده است به ما [نيز] داده شود.» خدا بهتر مى‌داند رسالتش را كجا قرار دهد. به زودى، كسانى را كه مرتكب گناه شدند، به [سزاى ]آنكه نيرنگ مى‌كردند، در پيشگاه خدا خوارى و شكنجه‌اى سخت خواهد رسيد.
بعنوان مثال، این الله است که موسی را بعنوان رسول خود انتخاب می کند، در حالیکه او قبلا کسی را در دعوا کشته بود و علیرغم توبه خود، حتی فردای آن روز نیز قصد کشتن فرد دیگری را داشت (رجوع به آیات سوره قصص، آیات 15 تا 19). آیا قحط الرجال بود؟ آیا فردی که سابقه بهتری از موسی داشته باشد، بین بنی اسرائیل نبود؟؟
نتیجه
اینکه الله عهد خود را با خانواده یهودا بست، مساله ای است که تنها الله دانای آن است و در تورات و انجیل یا قرآن به چرایی این مساله پرداخته نشده است!