اگر آیات قبل و بعد سوره مائده آیه 67( آیات 64 الی 68) قرآن مبین به دقت ملاحظه گردد خواهید دید که اهل کتاب ( یهود، کفار بنی اسرائیل) از ابلاغ نزول وحی الهی (قرآن) از طریق محمد رسول الله به مردم دچار آشفتگی ، بغض و حسادت گردیده اند و الله سبحان تأکید میفرماید "وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا :و قطعاً آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده، بر طغيان و كفر بسيارى از آنان خواهد افزود" فلذا در این راستا الله رب العالمین به محمد نبی دستور میدهد که در امر ابلاغ رسالات الهی با یهود( کفار بنی اسرائیل) هیچگونه مسامحه و مماشاتی نداشته باشد (يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ ۖ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ [٥:٦٧]:اى پيامبر، آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده، ابلاغ كن؛ و اگر نكنى پيامش را نرسانده‌اى. و الله تو را از [گزند] مردم نگاه مى‌دارد. آرى، الله گروه كافران را هدايت نمى‌كند.