و اگر در آنچه بر تو نازل كرده‌ايم ترديد دارى، از آنها كه كتابهای پيش از تو را مى‌خوانند سؤال كن... ﴿سوره يونس: آیۀ ٩٤﴾
+4 امتیاز

آیا در دین اسلام  اعدام با چوبه دار ( حلق آویز )وجود دارد و اینکه این حکم بایستی در مورد چه افرادی اجرا شود؟

در عمومی بوسیله ی
برچسب گذاری دوباره بوسیله ی

3 پاسخ

+1 امتیاز
با استناد به آیات زیر اگر به صلیب کشیدن را اعدام ندانیم ، در هیچ جای قرآن حرفی از آویزان کردن کسی از جایی مطرح نشده.

  يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيكُمُ الْقِصَاصُ فِي الْقَتْلَى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالْأُنْثَى بِالْأُنْثَى فَمَنْ عُفِي لَهُ مِنْ أَخِيهِ شَيءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاءٌ إِلَيهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِكَ تَخْفِيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَرَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ(البقرة/178)

اي افرادي که ايمان آورده‌ايد حکم قصاص در مورد کشتگان، بر شما نوشته شده است: آزاد در برابر آزاد، و برده در برابر برده، و زن در برابر زن، پس اگر کسي از سوي برادر خود، چيزي به او بخشيده شود،  بايد از راه پسنديده پيروي کند. و او نيز، به نيکي ديه را بپردازد؛  اين، تخفيف و رحمتي است از ناحيه پروردگار شما و کسي که بعد از آن، تجاوز کند، عذاب دردناکي خواهد داشت.

  وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَياةٌ يا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ(البقرة/179)

و براي شما در قصاص، حيات و زندگي است، اي صاحبان خرد شايد شما تقوا پيشه کنيد.

  الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ(البقرة/194)

ماه حرام، در برابر ماه حرام و تمام حرامها، قصاص است. و هر کس به شما تجاوز کرد، همانند آن بر او تعدي کنيد و از خدا بپرهيزيد و بدانيد خدا با پرهيزکاران است

 

  فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَينِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوا أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَمَنْ يضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا(النساء/88)

چرا درباره منافقين دو دسته شده‌ايد؟ در حالي که خداوند بخاطر اعمالشان، آنها را کاملا وارونه کرده است آيا شما مي‌خواهيد کساني را که خداوند گمراه کرده، هدايت کنيد؟ در حالي که هر کس را خداوند گمراه کند، راهي براي او نخواهي يافت.

  وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِياءَ حَتَّى يهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيثُ وَجَدْتُمُوهُمْ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيا وَلَا نَصِيرًا(النساء/89)

آنان آرزو مي‌کنند که شما هم مانند ايشان کافر شويد، و مساوي يکديگر باشيد. بنابر اين، از آنها دوستاني انتخاب نکنيد، مگر اينکه در راه خدا هجرت نمايند. هرگاه از اين کار سر باز زنند، هر جا آنها را يافتيد، اسير کنيد و به قتل برسانيد و از ميان آنها، دوست و يار و ياوري اختيار نکنيد.

 

مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْياهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيا النَّاسَ جَمِيعًا وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَينَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذَلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ(المائدة/32)

به همين جهت، بر بني اسرائيل مقرر داشتيم که هر کس، انساني را بدون ارتکاب قتل يا فساد در روي زمين بکشد، چنان است که گويي همه انسانها را کشته؛ و هر کس، انساني را از مرگ رهايي بخشد، چنان است که گويي همه مردم را زنده کرده است. و رسولان ما، دلايل روشن براي بني اسرائيل آوردند، اما بسياري از آنها، پس از آن در روي زمين، تعدي و اسراف کردند.

  إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يقَتَّلُوا أَوْ يصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ ينْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْي فِي الدُّنْيا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ(المائدة/33)

کيفر آنها که با خدا و پيامبرش به جنگ برمي‌خيزند، و اقدام به فساد در روي زمين مي‌کنند، فقط اين است که کشته شوند؛ يا  مصلوب گردند؛ يا دست و پاي آنها، بعکس يکديگر، بريده شود؛ و يا از سرزمين خود تبعيد گردند. اين رسوايي آنها در دنياست؛ و در آخرت، مجازات عظيمي دارند.

  إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيهِمْ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ(المائدة/34)

مگر آنها که پيش از دست يافتن شما بر آنان، توبه کنند؛ پس بدانيد خداوند آمرزنده و مهربان است.

  لَئِنْ لَمْ ينْتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِينَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا يجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلَّا قَلِيلًا(الأحزاب/60)

اگر منافقان و بيماردلان و آنها که اخبار دروغ و شايعات بي‌اساس در مدينه پخش مي کنند دست از کار خود بر ندارند، تو را بر ضد آنان مي‌شورانيم، سپس جز مدت کوتاهي نمي‌توانند در کنار تو در اين شهر بمانند

  مَلْعُونِينَ أَينَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا(الأحزاب/61)

و از همه جا طرد مي‌شوند، و هر جا يافته شوند گرفته خواهند شد و به سختي به قتل خواهند رسيد

قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيكُمْ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيئًا وَبِالْوَالِدَينِ إِحْسَانًا وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ مِنْ إِمْلَاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِياهُمْ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ(الأنعام/151)

بگو: «بياييد آنچه را پروردگارتان بر شما حرام کرده است برايتان بخوانم: اينکه چيزي را شريک خدا قرار ندهيد و به پدر و مادر نيکي کنيد و فرزندانتان را از فقر، نکشيد ما شما و آنها را روزي مي‌دهيم؛ و نزديک کارهاي زشت نرويد، چه آشکار باشد چه پنهان و انساني را که خداوند محترم شمرده، به قتل نرسانيد مگر بحق؛ اين چيزي است که خداوند شما را به آن سفارش کرده، شايد درک کنيد

  وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُوا بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُمْ بِهِ وَلَئِنْ صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيرٌ لِلصَّابِرِينَ(النحل/126)

و هر گاه خواستيد مجازات کنيد، تنها بمقداري که به شما تعدي شده کيفر دهيد و اگر شکيبايي کنيد، اين کار براي شکيبايان بهتر است.

وَجَزَاءُ سَيئَةٍ سَيئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا يحِبُّ الظَّالِمِينَ(شوري/40)

کيفر بدي، مجازاتي است همانند آن؛ و هر کس عفو و اصلاح کند، پاداش او با خداست؛ خداوند ظالمان را دوست ندارد

  وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَئِكَ مَا عَلَيهِمْ مِنْ سَبِيلٍ(شوري/41)

و کسي که بعد از مظلوم‌شدن ياري طلبد، ايرادي بر او نيست؛

 

نتیجه اینکه کیفر باید متناسب با ظلم باشد و بخشش گناهکار در صورت توبه ، بسیار پسندیده است.
بوسیله ی
+3 امتیاز

در تورات مقدس به دار آویخته شدن بعد از اعدام صورت می گرفته و مطابق حکم تورات این به دار آویخته شدن جسد (نه انسان زنده!) تا غروب بیشتر جایز نمی باشد:

و اگر کسی گناهی را که مستلزم موت است، کرده باشد و کشته شود، و او را به دارکشیده باشی، بدنش در شب بر دار نماند. او را البته در همان روز دفن کن، زیرا آنکه بر دارآویخته شود ملعون خدا است تا زمینی را که یهوه، خدایت، تو را به ملکیت می‌دهد، نجس نسازی (تورات صحیفه تثنیه فصل 21 آیه 22 و 23)

این فعلِ به دار آویختن جسد، به نظر صرفا جهت عبرت گرفتن زندگان بوده و اعدام مطابق آیات متعدد تورات سنگسار می باشد. لازم به ذکر است که نمونه های به دار آویخته شدن مکتوب در تورات هیچکدام حکم تورات نیست بلکه کارهایی است که مصریان یا ایرانیان انجام می دادند: 

مصریان: و اما رئیس خبازان را به دار کشید، چنانکه یوسف برای ایشان تعبیر کرده بود (پیدایش فصل 40 آیه 22)

جبعونیان: و ایشان را به‌دست جبعونیان تسلیم نموده، آنها را در آن کوه به حضور خداوند به دار کشیدند و این هفت نفر با هم افتادند (کتاب دوم ساموئیل فصل 21 آیه 9)

قوم فارس: آنگاه حربونا، یکی ازخواجه‌سرایانی که در حضور پادشاه می‌بودند، گفت: «اینک دار پنجاه ذراعی نیز که هامان آن رابه جهت مردخای که آن سخن نیکو را برای پادشاه گفته است مهیا نموده، در خانه هامان حاضر است.» پادشاه فرمود که «او را بر آن مصلوب سازید (صحیفه استر فصل 7 آیه 9)

در قرآن کریم:

با توجه به اینکه قصاص به معنای پیگیری کردن است (تطابق عمل و مجازات)، بنابراین حسب آیه ذیل انجام قصاص باید متناسب باشد:

وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَياةٌ يا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ(البقرة/179)

پس اگر کسی با دار آویختن مرتکب قتل شده او نیز باید به دار آویخته شود. یا اگر کسی به شمشیر قتل را انجام داده باید به شمشیر کشته شود و اگر کسی با آتش کسی را به قتل رسانده باید با آتش کشته شود. 

پس مجازات به دارآویخته شدن بسته به نوع قتل امکانپذیر است و در قرآن تحت واژۀ "قصاص" بیان شده است. 

بوسیله ی
+1 امتیاز

 

بنظر بنده پاسخ مثبت است.

ومعنی فعل صلب درقرآن به دار آویختن است نه به صلیب کشیدن.

با استناد به این آیه:

طه:71
قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَى 
ـ [فرعون] گفت: به او ایمان آورده‌اید، پیش از آنکه من به شما اجازه دهم!؟ 49 بیشک و تردید او بزرگ [استاد] شماست که به شما سحر آموخته است! پس [حال که تبانی و خیانت کرده‌اید] مسلماً دست‌ها و پاهای شما را در جهت معکوس قطع خواهم کرد و بر تنه‌های درخت خرما به دارتان خواهم آویخت و بی تردید خواهید دانست کدامیک از ما [من یا خدای موسی] سخت مجازات‌تر و پاینده‌تر هستیم! 50

با بکاررفتن واژگان فی جذوع النخل درآیه بالا متوجه میشویم که همین ترجمه ارائه شده صحیح است.

ویکی ازمجازاتهای محاربان با الله ورسول ومفسدان فی الارض درقرآن همین اعدام است.

[5:33] إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلَافٍ أَوْ يُنفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ

 

بوسیله ی
...