رخدادهای مربوط به حاملگی و وضع حمل مریم در انجیل و قرآن می توانند در لابلای یکدیگر و در بین هم اتفاق افتاده باشند و هیچ تناقضی هم با هم نداشته باشند بلکه مکمل یکدیگر باشند.
مثلا در قصه ای می خوانید: "سمانه از خواب بیدار شد و به سر کار رفت" و در قصه ای دیگر نوشته شده "سمانه تا دم صبح نخوابید و صبحانه خورده و بیرون رفت". آیا این دو جمله الزاما با هم تناقض دارد؟ پاسخ: خیر...... چرا که می شود که سمانه تا دم صبح نخوابیده باشد اما دم دم های صبح برای نیم ساعت خوابیده و سپس بیدار شده و صبحانه خورده باشد و به سر کار برود. در این مثال می بینیم که چنانچه رخدادها در لابلای هم قرار داده شوند هیچگونه تناقضی وجود ندارد و اصلن سوال من از شما این است که تعریف تناقض چیست؟؟ کدام مرجع صلاحیت تعریف تناقض را دارد؟ انسان یا الله؟ و به کدام مرجع اعتماد می کنید؟ انسان یا الله؟
در کجای آیات 16 الی 33 سوره مریم فرموده که "مریم در عقد کسی نبود" ! یا "احدی دوران حاملگی او را ندید"؟ اینها ادعاها و نتیجه گیری های شماست و با مطالعه آیات قرآن چنین صراحتی اصلا وجود ندارد اما متاسفانه آن را به قرآن نسبت می دهید. در خلاء آیات تورات و انجیل نباید برداشت ها و نتیجه گیری های خودمان را (که حتی از نظر منظقی و استنتاجی اشتباه است) به قرآن نسبت بدهیم.
نکته در اینجاست که صرف اینکه قرآن در مورد مساله ای سکوت کرده و اطلاعاتی را ارائه نفرموده به منزله "تناقض" با انجیل یا هر کتابی که الله نازل کرده نیست. بعنوان مثال: تورات در مورد فرزند نوح که در قرآن از زمره غرق شدگان است هیچ اطلاعاتی ارائه نفرموده و ما با قصه این پسر تنها در قرآن آشنا می شویم. حال آیا رواست که بگوییم این بخش قرآن دروغ است و یا آنرا به منزله تناقضات قرآن تلقی کنیم؟ کسی که قرآن را کلام الله می داند هرگز چنین حرفی را نمی زند اما چگونه است که در مورد انجیل و تورات چنین حرف هایی زده می شود؟! مگر تورات و انجیل نیز کلام الله نیست؟
یا در صحف انبیاء بنی اسرائیل که آیات مفصل به شرح زندگی سلیمان پرداخته، هیچ ذکری از سخن گفتن سلیمان با هدهد یا تسخیر باد یا صحبت او با مورچگان نیست در حالیکه در قرآن به این مسائل اشاره شده است. آیا رواست که بگوییم اینها تناقضات قرآن است؟ البته که خیر. چرا که کسی که قرآن را از جانب الله می داند به حقانیت این فرازها ایمان دارد هر چند در تورات و انجیل موجود نباشد. حال چگونه است که در حالت بالعکس دچار شک و تردید می شویم و تورات و انجیل را زیر سوال می بریم؟ در حالیکه در قرآن فرموده:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنزَلَ مِن قَبْلُ وَمَن يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿النساء: ١٣٦﴾
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، به خدا و پيامبر او و كتابى كه بر پيامبرش فرو فرستاد، و كتابهايى كه قبلا نازل كرده بگرويد؛ و هر كس به خدا و فرشتگان او و كتابها و پيامبرانش و روز بازپسين كفر ورزد، در حقيقت دچار گمراهى دور و درازى شده است.