منطور از فتح ، گشایش در ایمان است، چراکه محمد قبل از رسیدن به مقام بعثت، ضال (گمراه) نسبت به تعالیم الهی بوده و نمیدانسته که کتاب و ایمان چیست، فلذا با نصب ایشان به نبوت و نزول وحی الهی قرآن ، "گشایش ایمانی" در او حاصل گردید تا بدین وسیله الله سبحان گناهان گذشته و آینده او را ببخشد.
وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ ﴿الضحى: ٧﴾: تو را گمراه يافت، پس هدايت كرد
وَكَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا مَا كُنتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ وَلَٰكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِي بِهِ مَن نَّشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا وَإِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿الشورى: ٥٢﴾:وهمين گونه، روحى از امر خودمان به سوى تو وحى كرديم. تو نمى‌دانستى كتاب چيست و نه ايمان [كدام است؟] ولى آن را نورى گردانيديم كه هر كه از بندگان خود را بخواهيم به وسيله آن راه مى‌نماييم، و به راستى كه تو به خوبى به راه راست هدايت مى‌كنى.