رَقَبَةٍ به معنی رقب کننده ای است - رقب کرن یعنی چیزی را تحت نظر گرفتن و انتظار داشتن برای مثال موسی وقتی که از مصر خارج می شد در حالت ترس رقب می کرد - فخرج منها خائفا يترقب ... شاید بتوان مادری که فرزند مریضی دارد و یا بدهکاری که انتظار دارد طلبکار سروکله اش پیدا شده و بدهی اش را تقاضا کند را رقبه در نظر گرفت و احتمالا دلیل اینکه خداوند در آیه 92 سوره نساء می گوید که در صورت انجام قتل غیر عمد رقبه ای را آزاد کنید همین باشد ، چرا که فرد قاتل خودش یک رقبه محسوب می شود به این دلیل که او مراقب است که مبادا ولی مقتول/مامورین پیدا شوند.