و اگر در آنچه بر تو نازل كرده‌ايم ترديد دارى، از آنها كه كتابهای پيش از تو را مى‌خوانند سؤال كن... ﴿سوره يونس: آیۀ ٩٤﴾
+2 امتیاز
آیا اقامه کردن صلات یک فریضه واجب است؟

آیا میتوان بخاطر کسب و کار، بیماری و یا حتی جنگ صلات را اقامه نکرد؟

فواید اقامه کردن صلات چیست؟

آیا خواندن کلام الله بدون غسل و ایستادن روبروی قبله صلات محسوب میشود؟

لطفا با استناد به آیات توضیح مبسوطی در این مورد ارائه دهید.
در صلات (نماز) بوسیله ی

2 پاسخ

+3 امتیاز

بخش اول پاسخ:

اتلُ ما أوحِىَ إِلَيكَ مِنَ الكِتٰبِ وَأَقِمِ الصَّلوٰةَ إِنَّ الصَّلوٰةَ تَنهىٰ عَنِ الفَحشاءِ وَالمُنكَرِ وَلَذِكرُ اللَّهِ أَكبَرُ وَاللَّهُ يَعلَمُ ما تَصنَعونَ [29:45]

 آنچه را به سوی تو از کتاب وحی شد را بخوان و صلات را به پای‌دار، همانا صلات از فحشا و زشتیها باز می‌دارد و ذکر الله بزرگتر است و الله انچه را فراهم می‌سازید را می‌داند


صلات را می‌توان یکی از مهم‌ترین فرایض برای رسیدن به تقوا، دوری از فحشا، و «بر» دانست؛ چرا که از ابتدای قرآن تا انتهای آن به‌طور مداوم و مؤکد به اقامه صلات اشاره شده است. با این حال، متأسفانه برخی مذاهب بیشترین تحریف‌ها را در مواضع این فریضه مهم در کلام‌الله انجام داده‌اند. برخی حتی با گستاخی پا را فراتر گذاشته و ادعا کرده‌اند که صلات یک فریضه خاص نیست و صرفاً اینکه در زندگی در مسیر الله باشید، معادل صلات است!! این تعریفی کاملاً اشتباه است که ریشه در اباطیل عرفانی و شعر و شاعری دارد. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، صلات از ابتدای قرآن تا انتهای آن بارها تکرار شده است:

الَّذينَ يُؤمِنونَ بِالغَيبِ وَيُقيمونَ الصَّلوٰةَ وَمِمّا رَزَقنٰهُم يُنفِقونَ [2:3]

کسانیکه به غیب ایمان دارند و صلات را برپا می دارند و از آنچه به ایشان رزق داده ایم، می بخشند

همان‌طور که در آیه فوق مشخص است، یکی از ویژگی‌های متقین اقامه صلات است. از آنجایی که آیات ابتدایی سوره بقره تأکید دارند تنها افرادی که این ویژگی‌ها را دارند متقی هستند و قرآن آن‌ها را هدایت می‌کند، مشخص می‌شود که فریضهٔ صلات که هدفش درگیر شدن با کلام‌الله است چه‌مقدار در دین اسلام مهم و حیاتی است.

وَإِذا كُنتَ فيهِم فَأَقَمتَ لَهُمُ الصَّلوٰةَ فَلتَقُم طائِفَةٌ مِنهُم مَعَكَ وَليَأخُذوا أَسلِحَتَهُم فَإِذا سَجَدوا فَليَكونوا مِن وَرائِكُم وَلتَأتِ طائِفَةٌ أُخرىٰ لَم يُصَلّوا فَليُصَلّوا مَعَكَ وَليَأخُذوا حِذرَهُم وَأَسلِحَتَهُم وَدَّ الَّذينَ كَفَروا لَو تَغفُلونَ عَن أَسلِحَتِكُم وَأَمتِعَتِكُم فَيَميلونَ عَلَيكُم مَيلَةً وٰحِدَةً وَلا جُناحَ عَلَيكُم إِن كانَ بِكُم أَذًى مِن مَطَرٍ أَو كُنتُم مَرضىٰ أَن تَضَعوا أَسلِحَتَكُم وَخُذوا حِذرَكُم إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلكٰفِرينَ عَذابًا مُهينًا [4:102]

و هنگامی که در میان ایشان بودی و برای ایشان صلات را بپای داشتی پس باید گروهی از ایشان با تو اسلحه خود را برگیرند پس هنگامی که به سجده رفتند، باید پشت سر شما قرار گیرند و گروهی دیگر بیایند که صلات را به جای نیاورده‌اند پس با تو صلات بپای دارند و با خود تجهیزات و اسلحه خویش را برگیرند و آنان که کفر ورزیدند دوست داشتند کاش از اسلحه های خویش و کالای خود غفلت می‌کردید تا یکباره بر شما حمله می کردند و بر شما مانعی نیست اگر شما را آزاری از باران باشد یا بیمار باشید که سلاح های خود را کنار بگذارید ولی آمادگی خویش را حفظ کنید، همانا الله برای کافران عذابی خوار کننده آماده کرده است

نکته‌ای که در آیه فوق از سوره نساء بسیار حائز اهمیت است، دستور الله به اقامه صلات حتی در شرایط جنگی و در خط مقدم است! این امر نشان‌دهنده اهمیت فوق‌العاده صلات از نگاه کلام‌الله است؛ به‌طوری‌که حتی جنگ و میدان نبرد نمی‌توانند بهانه‌ای برای ترک آن باشند، چه رسد به بهانه‌هایی که امروزه برای اقامه نکردن صلات مطرح می‌کنیم! دقت کنید که در آیه فوق، علاوه بر وضعیت جنگی، به بیماری و باران نیز اشاره شده است، اما تنها تخفیفی که الله در این شرایط می‌دهد، کنار گذاشتن اسلحه است، نه اقامه نکردن صلات! متأسفانه، بسیاری تلاش می‌کنند تا از این آیه صلاتی مطابق با مذاهب استخراج کنند.

فَإِذا قَضَيتُمُ الصَّلوٰةَ فَاذكُرُوا اللَّهَ قِيٰمًا وَقُعودًا وَعَلىٰ جُنوبِكُم فَإِذَا اطمَأنَنتُم فَأَقيمُوا الصَّلوٰةَ إِنَّ الصَّلوٰةَ كانَت عَلَى المُؤمِنينَ كِتٰبًا مَوقوتًا [4:103]​

پس هنگامی که صلات را به جای آوردید، الله را در حالت ایستاده و نشسته و بر پهلوهای خویش یاد کنید پس هنگامی که اطمینان یافتید پس صلات خود را بپای دارید، همانا صلات بر مومنان واجب و زمان بندی شده است

آیه به این نکته اشاره دارد که ذکر الله و یاد کردن او در هر حالتی، اعم از سواره، نشسته، ایستاده یا خوابیده، ممکن است و محدودیتی ندارد. این ذکر و یادکرد، تلاوت کلام الله است، و در هر موقعیتی قابل انجام است و نباید آن را با فریضه‌ی صلات یکی دانست، چرا که صلات دستورالعمل‌های مشخص خود را دارد.

همچنین، آیه تأکید می‌کند که پس از پایان شرایط بحرانی جنگی و رسیدن به آرامش و اطمینان، صلات را باید به‌طور کامل و مطابق دستورات الهی اقامه کرد. در حقیقت، یهوه الله با الزام برگزاری صلات حتی در سخت‌ترین شرایط، هرگونه بهانه‌ای برای ترک این فریضه را رد کرده و اهمیت اقامه آن را برجسته می‌کند. در انتهای آیه نیز اشاره می‌شود که صلات برای مؤمنان در زمان‌های معین واجب شده است و اقامه آن امری ضروری و حتمی است.

يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَقرَبُوا الصَّلوٰةَ وَأَنتُم سُكٰرىٰ حَتّىٰ تَعلَموا ما تَقولونَ وَلا جُنُبًا إِلّا عابِرى سَبيلٍ حَتّىٰ تَغتَسِلوا وَإِن كُنتُم مَرضىٰ أَو عَلىٰ سَفَرٍ أَو جاءَ أَحَدٌ مِنكُم مِنَ الغائِطِ أَو لٰمَستُمُ النِّساءَ فَلَم تَجِدوا ماءً فَتَيَمَّموا صَعيدًا طَيِّبًا فَامسَحوا بِوُجوهِكُم وَأَيديكُم إِنَّ اللَّهَ كانَ عَفُوًّا غَفورًا [4:43]​

ای کسانیکه ایمان آورده اید در حالی که از خود بیخود هستید به صلات نزدیک نشوید تا این که بدانید چه می گویید و نه در حالت جنب مگر رهگذر راهی باشید تا آنگاه که شستشو کنید و اگر بیمار یا در مسافرتی باشید یا یکی از شما را مدفوع بیاید یا با زنان نزدیکی کردید و آبی را نیافتید پس خاک پاکی را تیمم کنید و بدان چهره ها و دست های خود را بمالید که الله بخشنده آمرزنده است

با توجه به آیه فوق، حتی در شرایط بحرانی و دشوار، اگر آب برای غسل یافت نشود، می‌توان با خاک تیمم کرد و همچنان صلات را اقامه نمود. این حکم نشان‌دهنده اهمیت و ضرورت برگزاری صلات در هر شرایطی است و بیانگر این است که هیچ بهانه‌ای برای ترک این فریضه پذیرفته نیست؛ حتی در مواقعی که امکانات غسل فراهم نباشد، تیمم [با خاک] به عنوان جایگزین پذیرفته شده است تا صلات به جا آورده شود.

بوسیله ی
ویرایش شده بوسیله ی
+3 امتیاز

بخش دوم پاسخ:

إِنَّ رَبَّكَ يَعلَمُ أَنَّكَ تَقومُ أَدنىٰ مِن ثُلُثَىِ الَّيلِ وَنِصفَهُ وَثُلُثَهُ وَطائِفَةٌ مِنَ الَّذينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ الَّيلَ وَالنَّهارَ عَلِمَ أَن لَن تُحصوهُ فَتابَ عَلَيكُم فَاقرَءوا ما تَيَسَّرَ مِنَ القُرءانِ عَلِمَ أَن سَيَكونُ مِنكُم مَرضىٰ وَءاخَرونَ يَضرِبونَ فِى الأَرضِ يَبتَغونَ مِن فَضلِ اللَّهِ وَءاخَرونَ يُقٰتِلونَ فى سَبيلِ اللَّهِ فَاقرَءوا ما تَيَسَّرَ مِنهُ وَأَقيمُوا الصَّلوٰةَ وَءاتُوا الزَّكوٰةَ وَأَقرِضُوا اللَّهَ قَرضًا حَسَنًا وَما تُقَدِّموا لِأَنفُسِكُم مِن خَيرٍ تَجِدوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَيرًا وَأَعظَمَ أَجرًا وَاستَغفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ [73:20]​

همانا پروردگارت می داند که به درستی تو و گروهی از کسانیکه با تو هستند نزدیک به دو سوم از شب و گاهی نصف آن یا یک سوم آن را (نمی خوابند و) صلات اقامه می کنند در حالیکه این الله است که شب و روز را تعیین می کند، (الله) می داند که شما حساب این کارها را ندارید پس بر شما بخشید لذا هر آنچه میسر گردد قرآن را بخوانید، الله می داند کسانی از شما بیمار می شوند و گروهی دیگر در زمین به دنبال فضل الله اند و کسانی دیگر هستند که در راه الله نبرد می کنند پس هر آنچه میسر شد قرآن را بخوانید و صلات را به پا دارید و زکات را بدهید و الله را وامی نیکو بدهید و آنچه برای خویش از کارهای خیر پیش فرستید آن را نزد الله بهتر و با پاداش بزرگتری خواهید یافت و از الله آمرزش بخواهید، همانا الله آمرزنده مهربان است

آیه فوق یکی از آیاتی است که باعث شبهه در میان برخی افراد شده است؛ آنها به اشتباه تصور می‌کنند که یهوه جواز ترک صلات را به دلیل بیماری، نبرد، تجارت یا بهره‌مندی از فضل الله را داده است. در حالی که همان‌طور که پیش‌تر توضیح دادیم، الله برای تمام این شرایط راه‌حلی قرار داده تا صلات همچنان اقامه شود و هیچ مجوزی برای ترک آن در چنین شرایطی صادر نشده است.

نکته مهم دیگر در این آیه، موضوع تلاوت قرآن است. با توجه به توضیحات که پیش‌تر داده شد، درمی‌یابیم که تلاوت قرآن لزوماً به معنای اقامه صلات نیست. هر فرد مؤمن می‌تواند در هر شرایطی و بدون رعایت دستورات خاص صلات، کلام الله را تلاوت و قرائت کند. بنابراین، نباید تلاوت قرآن را به‌طور کامل با صلات یکی دانست.

يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا إِذا نودِىَ لِلصَّلوٰةِ مِن يَومِ الجُمُعَةِ فَاسعَوا إِلىٰ ذِكرِ اللَّهِ وَذَرُوا البَيعَ ذٰلِكُم خَيرٌ لَكُم إِن كُنتُم تَعلَمونَ فَإِذا قُضِيَتِ الصَّلوٰةُ فَانتَشِروا فِى الأَرضِ وَابتَغوا مِن فَضلِ اللَّهِ وَاذكُرُوا اللَّهَ كَثيرًا لَعَلَّكُم تُفلِحونَ وَإِذا رَأَوا تِجٰرَةً أَو لَهوًا انفَضّوا إِلَيها وَتَرَكوكَ قائِمًا قُل ما عِندَ اللَّهِ خَيرٌ مِنَ اللَّهوِ وَمِنَ التِّجٰرَةِ وَاللَّهُ خَيرُ الرّٰزِقينَ [62:9 تا 11]​

ای کسانیکه ایمان آوردید، هنگامی که برای صلات روز اجتماع ندا داده شد پس به سوی یاد الله بشتابید و داد و ستد را رها کنید، این برای شما بهتر است اگر بدانید پس هنگامی که صلات پایان یافت پس در زمین پراکنده شوید و از لطف الله بجویید، الله را بسیار یاد کنید تا رستگار شوید و هنگامی که تجارتی یا سرگرمی ایی را ببینند به سوی آن بروند و تو را (در حال) برپائی (صلات) رها کنند، بگو: آنچه نزد الله است از سرگرمی و از تجارت (شما) بهتر است و الله بهترین رزق دهندگان است

در آیه‌ای از سوره جمعه به این نکته اشاره شده است که در روز جمع شدن، زمانی که برای صلات ندا داده می‌شود، باید تجارت و کار و کسب را رها کرده و به سمت اقامه صلات بشتابید. پس از پایان صلات، می‌توانید دوباره به دنبال فضل الهی و کسب و کار دنیوی بروید. این آیه تأکید می‌کند که نباید تجارت و سرگرمی‌های دنیایی را بر صلات مقدم بدانید و به خاطر مشغله‌های تجاری، صلات را ترک نکنید. صلات در اولویت قرار دارد و مومنان باید آن را به موقع و با رعایت شرایط اقامه کنند.

وَإِنَّ يونُسَ لَمِنَ المُرسَلينَ إِذ أَبَقَ إِلَى الفُلكِ المَشحونِ فَساهَمَ فَكانَ مِنَ المُدحَضينَ فَالتَقَمَهُ الحوتُ وَهُوَ مُليمٌ فَلَولا أَنَّهُ كانَ مِنَ المُسَبِّحينَ لَلَبِثَ فى بَطنِهِ إِلىٰ يَومِ يُبعَثونَ [37:139 تا 144]​

و همانا یونس از فرستادگان بود هنگامی که به سوی کشتی پر فرار کرد پس قرعه کشی کردند و قرعه به نام او در آمد (و او را در نهایت در دریا افکندند) پس (نوعی) ماهی او را بلعید و او خودش را سرزنش می کرد پس اگر از (زمره افراد) تسبیح کننده نبود قطعا تا روزی که (مردم) برانگیخته شوند در شکم ماهی می ماند

ויתפלל יונה אל יהוה אלהיו ממעי הדגה

و یونس‌ از شکم‌ ماهی‌ نزد یهوه‌ اله خود دعا نمود [صحیفه یونس 2:1]

دو نکته مهم در این آیه وجود دارد. اول اینکه صلات به‌نوعی تسبیح یهوه است و تسبیح الله همان اقامه صلات است. دوم اینکه یونس از دستور مستقیم الهی سرپیچی کرد و در پی این نافرمانی، به دریا افکنده شد و ماهی او را بلعید. قرآن دلیل نجات او را این می‌داند که او از "تسبیح‌کنندگان" الله بود. اگر چنین نبود، قطعاً تا روز قیامت در شکم ماهی باقی می‌ماند.

این آیه نشان‌دهنده اهمیت صلات در لحظاتی است که ممکن است انسان به گناه یا نافرمانی دچار شود. اقامه صلات در چنین شرایطی بسیار حیاتی و مهم است و نباید از رحمت یهوه الله ناامید شد. صلات تنها راه ارتباط با الله و درخواست مغفرت از اوست، و هیچ جایگزینی برای آن وجود ندارد.

وَما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُم وَأَنتَ فيهِم وَما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُم وَهُم يَستَغفِرونَ [8:33]

 و الله بر آن نبود ایشان را عذاب کند در حالیکه (تو) در میان ایشان هستی و الله بر آن نبود ایشان را عذاب کند در حالیکه ایشان طلب آمرزش می جویند

آیه فوق به‌روشنی بیان می‌کند که یهوه الله تا زمانی که قومی استغفار می‌کنند، قصد عذاب کردن آنها را ندارد. اما آیا مجرای دیگری برای استغفار، به‌جز صلات وجود دارد؟ قطعاً خیر.

بنابراین، با توجه به تمامی آیاتی که ارائه شد و توضیحات آنها، و همچنین بسیاری از آیات دیگری که مجال پرداختن به همه آنها نیست، صلات نقش بسیار بزرگی در زندگی هر فرد مؤمن دارد. اقامه صلات یک فریضه الهی است که یهوه در زمان‌های مشخص آن را بر مؤمنان واجب کرده است.


فَوَيلٌ لِلمُصَلّينَ الَّذينَ هُم عَن صَلاتِهِم ساهونَ [107:4 و 5]

پس وای بر مصلین کسانیکه از صلات خویش غافل هستند

بوسیله ی
...