در آیه ۳۲ نور اگر منظور از فقر «نیاز مالی» باشد در این صورت بسیاری از کسانی که ازدواج میکنند، نیازمندتر میشوند. همچنین با آیه بعدی (۳۳) تناقض پیدا میکند چون دستور به عفت از زنا در صورت نیافتن نکاح کرده تا خدا از فضل خویش بینیازشان کند. آیا منظور از فقر، نیاز به مال است یا نیاز به نکاح یا چیز دیگر؟ بهطور کلی ترجمه درست این دو آیه چیست؟
«و نکاح دهید بیجفتان از خودتان و شایستگانی از بندگان و کنیزان خویش را. اگر نیازمند باشند خدا از فضل خویش بینیازشان میگردانَد و خدا گشایشگری داناست. (۳۲) و باید کسانی از شما که نکاحی نمییابند [از زنا] خودداری کنند تا خدا از فضل خویش بینیازشان گرداند. و کَسانی از آنچه دستهایتان دارا شد که خواستار بازخرید خویش هستند پس اگر به خیری در آنها آگاه شدید بازخریدشان کنید و به ایشان از داراییِ خدا که به شما داده است دارایی دهید. و برای آنکه بهرهٔ زندگی دنیا را بجویید به ناخواه جوانانِ [کنیزِ] خویش را - اگر کنارهجویی کنند - به فزونخواهی وادار نکنید. و آنکس که بهناخواه وادارشان کند همانا خدا پس از واداشتنشان، آمرزندهٔ مهربان است. (۳۳)»