خداوند در سوره هود آیه 17 و در سوره احقاف آیه 12 راهنما و رهبر را قبل از قرآن ، تورات معرفی می کند و می فرماید بعد از تورات ، قران امام و رحمت است . پس خداوند شریعت تازه موجود در قرآن را به عنوان مبنا برای مردم معرفی می کند .
وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إِمَامًا وَرَحْمَةً وَهَذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِيًّا لِّيُنذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَبُشْرَى لِلْمُحْسِنِينَ
بنابراین خداوند برای عمل به شریعت هایی که در کتاب تورات موجود است ( مانند ختنه و ... ) و در قرآن آن احکام و دستورات نیامده است ، اجباری نکرده است . همچنین باید بدانیم خداوند برای ترک آن شریعت ها نیز دستوری نداده است. پس عمل به آن دستورات یا ترک آنها اختیاری است .
اما برای احکامی که در کتاب توارت موجود است اما قرآن آن احکام گذشته را منسوخ و به جای آن احکام و فرائض جدیدی درشریعت نوین قرآن وضع نموده است ( مانند حکم زناکار و یا خوردن شراب )، موظفیم حکم و شریعت خدا را مدنظر بگیریم .
خداوند در 106 سوره بقره خداوند می فرماید:
مَا نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا ۗ أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ [٢:١٠٦]
آنچه براندازیم از آیتها ، یا از یاد بریمش، بیاریم بهتر از آن یا مانند آن را . آیا ندانی که خدا بر همه چیز تواناست