و اگر در آنچه بر تو نازل كرده‌ايم ترديد دارى، از آنها كه كتابهای پيش از تو را مى‌خوانند سؤال كن... ﴿سوره يونس: آیۀ ٩٤﴾
+2 امتیاز
آیا قرآن جواز ازدواج موقت را داده است؟ آیا جایز بودن ازدواج موقت در قرآن بیان شده است؟ یا آیا در دین اسلام صیغه وجود دارد؟
در خانواده و ازدواج بوسیله ی
برچسب گذاری دوباره بوسیله ی

2 پاسخ

+1 امتیاز

خیر. در هیچ کجای کلام وحی اعم از تورات، انجیل و قرآن پدیده ای بنام ازدواج موقت و مدت دار وجود خارجی ندارد.

الله در آیات انجیل می فرماید:

پس فریسیان آمدند تا او را امتحان کنند وگفتند: «آیا جایز است مرد، زن خود را به هر علتی طلاق دهد؟» او در جواب ایشان گفت: «مگرنخوانده‌اید که خالق در ابتدا ایشان را مرد و زن آفرید، و گفت از این جهت مرد، پدر و مادرخود را رها کرده، به زن خویش بپیوندد و هر دویک تن خواهند شد؟ بنابراین بعد از آن دونیستند بلکه یک تن هستند. پس آنچه را خداپیوست انسان جدا نسازد.» به وی گفتند: «پس از بهر‌چه موسی‌امر فرمود که زن را طلاقنامه دهند و جدا کنند؟» ایشان را گفت: «موسی به‌سبب سنگدلی شما، شما را اجازت داد که زنان خود را طلاق دهید. لیکن از ابتدا چنین نبود. و به شما می‌گویم هر‌که زن خود را بغیر علت زناطلاق دهد و دیگری را نکاح کند، زانی است و هرکه زن مطلقه‌ای را نکاح کند، زنا کند.»  (انجیل صحیفه فصل 19 آیات 3 الی 10)

در قرآن کریم:

برخی افراد با تحریف کردن عبارت فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ در  آیه 24 سوره نساء مدعی شده اند که قرآن مجوز ازدواج موقت و بهره کشی جنسی از زن را صادر فرموده در حالیکه عبارت مربوطه به لزوم پرداخت اجوری که زنان محق آن هستند (مانند اجر شیر دادن اولاد که باید به زن پرداخت شود) دلالت دارد. چرا که خود قرآن در جای دیگر تشریح فرموده که:

أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنتُم مِّن وُجْدِكُمْ وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ وَإِن كُنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُم بِمَعْرُوفٍ وَإِن تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَىٰ ﴿الطلاق: ٦﴾

آنها را هر جا خودتان سکونت دارید و در توانایی شماست سکونت دهید؛ و به آنها زیان نرسانید تا کار را بر آنان تنگ کنید و اگر باردار باشند، نفقه آنها را بپردازید تا وضع حمل کنند؛ و اگر برای شما (فرزند را) شیر می‌دهند، اجر آنها را بپردازید؛ و با مشاوره (با همدیگر) شایسته انجام دهید؛ و اگر به توافق نرسیدید، زن دیگری شیردادن آن بچه را بر عهده بگیرد. 

به این ترتیب عبارت فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً  به معنای ذیل است:

پس چون بواسطه نکاح از ایشان استفاده کردید پس بدهید اجری را که برای ایشان فرض شده است.

که منظور از استمتاع در خود قرآن همانطور که در آیه 6 از سوره طلاق آمده، رضاعه یا همان شیردادن است (نه سکس کردن! آنهم بصورت موقت!). پس در دین اسلام هیچ نکاحی موقت یا مدت دار نیست و حتی حسب فرموده قرآن نمی توان بصرف کراهت از یک زن آن را طلاق داد:

....وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا ﴿النساء: ١٩﴾

... و با زنان بطور شایسته رفتار کنید! و اگر از آنها کراهت داشتید، چه بسا چیزی خوشایند شما نباشد، و الله خیر فراوانی در آن قرار داده باشد! 

واژۀ صیغه و متعه نیز واژگانی غیرقرآنی هستند و در قاموس قرآن کریم هیچ جایگاهی ندارند. متاسفانه افرادی که آیات را تحریف می کنند این واژگان را که برخواسته از احادیث و روایات و تاریخ است به ترجمه های قرانی وارد کرده اند تا بدین ترتیب آنچکه خودشان می پسندند را در دهان قران قرار دهند! در حالیکه احادیث، روایات و تاریخ محلی از اعتبار و اعتنا در دین اسلام را ندارند و سراپا باطل هستند. 

بوسیله ی
+1 امتیاز

بسم الله الرحمن الرحیم.

سلام.

واژه ی متع و متاع در ایات خداوند به معنی بهره بردن یا بهره گرفتن است...

البته اگر ایه ی بعد از ایه ی 24 سوره ی نساء را بخوانید متوجه می شوید که قران کاملاً دارد در مورد ازدواج و اجازه گرفتن از پدر و مادر سخن میگوید و دوست پنهانی و ازدواج موقت و بلکه زنا را کاملاً مردود میداند:

وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلاً أَنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَناتِ الْمُؤْمِناتِ فَمِنْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ مِنْ فَتَياتِكُمُ الْمُؤْمِناتِ وَ اللهُ أَعْلَمُ بِإيمانِكُمْ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَ آتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَناتٍ غَيْرَ مُسافِحاتٍ وَ لا مُتَّخِذاتِ أَخْدانٍ فَإِذا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ ما عَلَى الْمُحْصَناتِ مِنَ الْعَذابِ ذالِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَ أَنْ تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَكُمْ وَ اللهُ غَفُورٌ رَحيمٌ (004 | نساء - 25)

و هر كس كه توانايى ازدواج با زنان پاكدامن با ايمان را ندارد، مى تواند با زنان پاكدامن با ايمانى که از انچه با شما پیمان بسته اند ازدواج كند ـ خدا به ايمان شما آگاه تر است; و همگى اعضاى يك پيكريد ـ آنها را با اجازه صاحبان آنان تزويج نماييد، و مهرشان را به طور شايسته به خودشان بدهيد; در حالى كه پاكدامن باشند، (يعنى) نه مرتكب زنا شوند، ونه دوست پنهانى بگيرند. و در صورتى كه «محصنه» باشند (و كسى آنها را مجبور به زنا نكرده باشد) و مرتكب عمل منافى عفّت شوند، نصف مجازات زنان (آزاد) پاكدامن را خواهند داشت. اين (اجازه ازدواج با كنيزان) براى كسانى از شماست كه بترسند (از نظر غريزه جنسى) به زحمت بيفتند; و (با اين حال نيز) خوددارى (از ازدواج با آنان) براى شما بهتر است. و خداوند، آمرزنده و مهربان است.

 

مساله ی مهم اینجاست که خداوند در سوره ی احزاب این قضیه را خاطر نشان کرده و متاع و بهره در مورد بهره ی بعد از ازدواج و قبل از نزدیکی است در حالی که مذاهب متعه را ازدواج موقت و بهره ی جنسی و طلاق میدانند:

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمْ عَلَيْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا ۖ فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا [٣٣:٤٩] ای آنان که ایمان آوردید هر گاه کابین بستید بر زنان مؤمنه پس رهاشان ساختید پیش از آنکه بدیشان نزدیکی کنید پس نیست شما را بر ایشان سرآمدی که در انتظارش نشینید پس بهره بدیشان دهید و رهاشان کنید رهائیی نکو

 

وَإِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِيضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلَّا أَنْ يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَ الَّذِي بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكَاحِ ۚ وَأَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۚ وَلَا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (2 | البقرة - 237)
و اگر آنان را، پیش از آن که با آنها تماس بگیرید و (آمیزش‌جنسی کنید) طلاق دهید، در حالی که مهری برای آنها تعیین کرده‌اید، (لازم است) نصف آنچه را تعیین کرده‌اید (به آنها بدهید) مگر اینکه آنها (حق خود را) ببخشند؛ یا آن کس که گره ازدواج به دست اوست، آن را ببخشد. و گذشت کردن شما (و بخشیدن تمام مهر به آنها) به پرهیزکاری نزدیکتر است، و گذشت و نیکوکاری را در میان خود فراموش نکنید، که خداوند به آنچه انجام می‌دهید، بیناست!

 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ ۖ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ ۖ لَا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ ۖ وَآتُوهُمْ مَا أَنْفَقُوا ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۚ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنْفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنْفَقُوا ۚ ذَٰلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ ۖ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (60 | الممتحنة - 10)
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که زنان باایمان بعنوان هجرت نزد شما آیند، آنها را آزمایش کنید -خداوند به ایمانشان آگاهتر است- هرگاه آنان را مؤمن یافتید، آنها را بسوی کفّار بازنگردانید؛ نه آنها برای کفّار حلالند و نه کفّار برای آنها حلال؛ و آنچه را همسران آنها (برای ازدواج با این زنان) پرداخته‌اند به آنان بپردازید؛ و گناهی بر شما نیست که با آنها ازدواج کنید هرگاه مَهرشان را به آنان بدهید و هرگز زنان کافر را در همسری خود نگه ندارید (و اگر کسی از زنان شما کافر شد و به بلاد کفر فرار کرد،) حق دارید مَهری را که پرداخته‌اید مطالبه کنید همان‌گونه که آنها حق دارند مهر زنانشان را که از آنان جدا شده‌اند) از شما مطالبه کنند؛ این حکم خداوند است که در میان شما حکم می‌کند، و خداوند دانا و حکیم است!

بوسیله ی
ویرایش شده بوسیله ی
آیا منظور شما در ابتدای نوشته سوره نساء است یا سوره احزاب؟ لطفا این پاراگراف را هم کمی واضح تر بنویسید من متوجه منظور شما نشدم:

مساله ی مهم اینجاست که خداوند در سوره ی احزاب این قضیه را خاطر نشان کرده و متاع و بهره در مورد بهره ی بعد از ازدواج و قبل از نزدیکی است در حالی که مذاهب متعه را ازدواج موقت و بهره ی جنسی و طلاق میدانند.

تشکر.
سلام.ممنون از تذکر شما.اشتباه تایپی بود و ویرایش شد.
مالک از نافع از ابن عمر نقل می کند: .............
دوست عزیز این سایت بر مبنای ایات الله در قران و کتب منقبل پاسخگو است و قرار دادن احادیث و روایات ممنوع است.
اتَّبِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَا تَتَّبِعُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ ۗ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ ﴿٣﴾
فقط از آنچه از جانب خدا برایتان نازل گردیده پیروی کنید و غیر از آن از هیچ اولیای دیگری پیروی نکنید بسیار کم است آنچه را متذکر می شوید﴿۳﴾اعراف
مالك بن أنس: ............
با عرض پوزش برادرم نمی دانستم
...