با وفات انسان و رحلت از دنیا، ارتباط نفوس (چه نفوس صالح، چه نفوس غیر صالح) با دنیا کاملا قطع می شود و هیچ فرد متوفایی نمی تواند با انسانهای روی زمین صحبت کرده یا با آنها ارتباط برقرار نماید.
نمونۀ این مساله قطع رابطۀ "مسیح ابن مریم" از دنیاست که در قرآن مکتوب است:
مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ