مطابق تورات و صحف انبیاء مسح کردن ریختن یا آغشته کردن سر یک فرد به روغن زیتون می باشد که نمادی از برگزیده شدن وی به پادشاهی یا مقامی خاص است:
پس سموئیل ظرف روغن را گرفته، برسر طالوت ریخت و او را بوسیده، گفت: «آیا این نیست که یهوه تو را مسح کرد تا برمیراث او حاکم شوی؟ (صحیفه اول ساموئل فصل 10 آیه 1)
واژۀ משח (مشخ) به معنای "اندودن و آغشتن به روغن" است و משיח (مشیخ) یا مسیح کسی است که به این روغن اندود شده باشد.
در لسان تورات افراد متعددی به این اسم ملقب شده اند منجمله:
شائول یا طالوت اولین پادشاه اسرائیل، داوود، سلیمان و حتی کاهنان که از فرزندان هارون می باشند.
اما آنچکه در این میان اهمیت دارد کاربرد خاص این کلمه در مورد "مسیح عیسی بن مریم" است.
پس بدان و بفهم که از صدور فرمان به جهت تعمیر نمودن و بناکردن اورشلیم تا مسیح رئیس، هفت هفته و شصت و دو هفته خواهد بودو (اورشلیم ) با کوچه‌ها و حصار در زمانهای تنگی تعمیر و بنا خواهد شد (صحیفه دانیال، فصل 9 آیه 25)
در قرآن نیز همه جا این واژه در کنار "عیسی بن مریم" ظاهر شده تا بر این موضوع تاکید شود که عیسی بن مریم پادشاه منصوب شده از جانب الله بر بنی اسرائیل بود.
مَّا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدِّيقَةٌ كَانَا يَأْكُلَانِ الطَّعَامَ انظُرْ كَيْفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الْآيَاتِ ثُمَّ انظُرْ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿المائدة: ٧٥﴾
لیکن بنی اسرائیل پادشاهی مسیح از جانب الله را تکذیب کرده و او را رد کردند و در عوض قیصر روم را بعنوان پادشاه خود برگزیدند:
ایشان فریاد زدند: «او را بر دار، بر دار! صلیبش کن!» پیلاطس به ایشان گفت: «آیا پادشاه شما رامصلوب کنم؟» روسای کهنه جواب دادند که «غیر از قیصر پادشاهی نداریم.» (انجیل صحیفه یوحنا فصل 19 آیه 15)