کلمه "زنیم" از ریشه זנ "زن" مشتق شده و عملکرد آن در لسان تورات و قرآن به "سست پیمان" و "غیرمتعهد" دلالت دارد:
و خداوند در ایام یوشیا پادشاه به من گفت: «آیا ملاحظه کردی که اسرائیل مرتد چه کرده است؟ چگونه به فراز هر کوه بلند و زیر هردرخت سبز رفته در آنجا زنا کرده است؟ 7 و بعداز آنکه همه این کارها را کرده بود من گفتم نزد من رجوع نما، اما رجوع نکرد و خواهر خائن اویهودا این را بدید. 8 و من دیدم با آنکه اسرائیل مرتد زنا کرد و از همه جهات او را بیرون کردم و طلاق نامه‌ای به وی دادم لکن خواهر خائن اویهودا نترسید بلکه او نیز رفته، مرتکب زنا شد (صحیفه ارمیا فصل 3 آیات 6 الی 8)
مشتقاتی مانند "زنا" نیز به عملکرد غیرمتعهد بودن زن و مرد زناکار نسبت به یکدیگر دلالت دارد.
زنیم در آیه "عتل بعد ذلک زنیم" در راستای آیه بعد آن به معنای زیر است:
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ أَن كَانَ ذَا مَالٍۢ وَبَنِينَ ﴿القلم: ١٣ و 14﴾
علاوه بر آن (صفات قبلی ذکر شده) سست پیمان است اگرچه صاحب مال و فرزند است
این آیات سوره قلم با ذکر صفات متعدد فرد کافر در آیه 13 اضافه میکند که ماهیت آن فرد "زنیم" بودن یا "غیرمتعهد بودن" و "سست پیمانی" اوست، اگر چه الله به او نعمت های گوناگون چون مال و پول داده است.
خلاف ادعای برخی این آیه به کسی ادعای زنازاده بودن نداده است. چرا که ملاک رستگاری در کلام وحی، ایمان و عمل صالح است و چه بسیار افرادی که واقعا زنازاده هستند اما بواسطه عمل به دستورات وحی در بهشت جای خواهند گرفت و چه بسیار حلال زاده هایی که بواسطه کفر به دستورات الله در جهنم جای خواهند گرفت.