و اگر در آنچه بر تو نازل كرده‌ايم ترديد دارى، از آنها كه كتابهای پيش از تو را مى‌خوانند سؤال كن... ﴿سوره يونس: آیۀ ٩٤﴾
+3 امتیاز
در بحث زبان شناسی هر سه کتاب عهد عتیق، انجیل و قرآن فهم کلمات بر اساس حروف تاکید شده است. منبع این شیوه از زبان شناسی و فهم حروف کجاست؟ آیا از خود کتب اخذ شده یا منبع بیرونی دارد؟
در میان متنی (چند کتاب) بوسیله ی
برچسب گذاری دوباره بوسیله ی

1 پاسخ

+2 امتیاز
یقینا درون متنی است و صرفا از بطن آیات کلام وحی (از صحف اولی تا قرآن) بیرون می آید.

بعنوان مثال:

1) تعداد حروف الفبای لسان وحی در زبور فصل 119 مشخص شده و ما با استناد به کلام وحی (نه سنت )دقیقا میدانیم که تعداد حروف کلام وحی 22 عدد می باشد.

2) عملکرد هر حرف، هر کلمه و حتی هر عبارت با توجه به بستر و نوع کارکرد آن حرف در آیات متعدد و کانتکست های گوناگون مشخص میشود. مضاف بر آن خود آیات وحی "تبیین کننده" کلمات آن هستند. واژگانی مانند "بدر"، "حنین"، "طالوت" و غیره که در کلام وحی تبیین شده اند نمونه هایی از این قبیل است.

3) قرآن کتابی است که بطور ویژه به عملکرد "حروف" تاکید نموده و با طرح ساختارشکنانه کلمات در قالب مجموعه ای متشکل از حروف توجه مخاطب را به عملکرد حروف معطوف می نماید.
بوسیله ی
اگر شیوه اخذ ۲۲حرف از فصل ۱۱۹ زبور را هم تشریح کنید، ممنون می‌شوم. چرا که در ترجمه مشخص نیست
مزامیر 119 دارای 176 آیه است که هر 8 آیه آن با یک حرف واحد از حروف الفبای لسان وحی آغاز میگردد. بدین ترتیب که 8 آیه اول با حرف א، هشت آیه دوم با حرف ב، هشت آیه سوم با حرف ג و به همین ترتیب تا هشت آیه بیست و دوم که همگی با حرف ת آغاز می شوند. البته همانطور که اشاره کردید این در متن اصلی لسان وحی مشخص است نه در ترجمه.
...