دلالت آیه 60 سوره انفال به فراهم سازی انواع تدارک هاست نه صرفا قدرت بدنی، اما به آن آیه و آیات دیگر قرآن نیز توجه کنید:
وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُوا مِن شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ ﴿الأنفال: ٦٠﴾
و هر چه در توان داريد از نيرو و اسبهاى آماده بسيج كنيد، تا با اين دشمن الله و دشمن خودتان و [دشمنان] ديگرى را كه شما نمىشناسيدشان و الله آنان را مىشناسد بترسانيد. و هر چيزى در راه الله خرج كنيد پاداشش به خود شما بازگردانيده مىشود و بر شما ستم نخواهد رفت.
مشخص است که آیه فوق فرموده که فراهم سازی انواع تدارکات (چه فیزیکی چه تسلیحاتی) صرفا برای ترساندن دشمنان است و لاغیر. چرا که خود قرآن شریف در همان سوره انفال فرموده:
...... وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِندِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿الأنفال: ١٠﴾
... و پيروزى جز از نزد الله نيست، كه الله شكست ناپذير حكيم است.
بنابراین توان فیزیکی یا تسلیحاتی علت و سبب پیروزی نیست بلکه خواست الله است که حتی گروه های قلیل را بر ارتش های کثیر پیروز می سازد، همانطور که در جایی دیگر از قرآن فرموده:
..... قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَاقُو اللَّهِ كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿البقرة: ٢٤٩﴾
..... «كسانى كه به ديدار الله يقين داشتند، گفتند:» بسا گروهى اندك كه بر گروهى بسيار، به اذن الله پيروز شدند، و الله با شكيبايان است.
در مزامیر یا همان کتاب زبور نیز همین پیام قرآنی قبلا ذکر شده و فرموده:
اینان ارابهها را و آنان اسبها را، اما ما نام یهوه خدای خود را ذکر خواهیم نمود. ایشان خم شده، افتادهاند و اما ما برخاسته، ایستادهایم (زبور فصل 20 آیات 7 الی 9)