نمونه ی مشابه دیگری ازین نوع جمله بندی (العبد بالعبد ) را درآیه
۱۹۴سوره بقره می یابیم:
الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ ﴿۱۹۴﴾
انصاریان: ماه حرام در برابر ماه حرام است [اگر دشمن حرمت آن را رعایت نکرد و با شما در آن جنگید، شما هم برای حفظ کیان خود در همان ماه با او بجنگید.] و همه حرمت ها دارای قصاص اند. پس هر که بر شما تعدّی کرد، شما هم به مثل آن بر او تعدّی کنید، و از خدا پروا نمایید، و بدانید که خدا با پروا پیشگان است.
باتوجه به مفهوم آیه میفهمیم که ترجمه قسمت اول آیه به شکل زیر است:
الشهر الحرام بالشهرالحرام : حتی در ماه حرام با اینکه ماه حرام است.
پس مفهوم این آیه جنگیدن ودفاع از خود است حتی اگر درماه حرام قرار داشته باشیم.
همین مفهوم درآیه ۱۷۸ سوره بقره (آیه قصاص)نیز وجود دارد.
العبد بالعبد: حتی بنده با اینکه بنده است.
الانثی بالانثی:حتی زن با اینکه زن است.
پس مقصود آیه اتفاقا عدم تبعیض جنسیتی وطبقاتی است ولاغیر.