امروز در اعماق جنگل های آمازون نیز مردم به کلام انذار و بشارت و وحی دسترسی دارند. هیچ وقت مساله دسترسی داشتن به کلام وحی رسولان نبوده بلکه مساله این بوده که چرا انسان ها پی الله و کلام او نیستند:
وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ ﴿يوسف: ١٠٥﴾
و چه بسيار نشانه‌ها در آسمانها و زمين است كه بر آنها مى‌گذرند در حالى كه از آنها روى برمى‌گردانند.
در آیات صحیفه امثال فرموده:
حکمت در بیرون ندا می‌دهد و در شوارع عام آواز خود را بلند میکند. 21 در سرچهار راهها در دهنه دروازه‌ها می‌خواند و در شهربه سخنان خود متکلم میشود 22 که «ای جاهلان تا به کی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به کی مستهزئین از استهزا شادی می‌کنند و احمقان از معرفت نفرت می‌نمایند؟ 23 به‌سبب عتاب من بازگشت نمایید. اینک روح خود را بر شما افاضه خواهم نمود و کلمات خود را بر شما اعلام خواهم کرد. 24 زیرا که چون خواندم، شما ابانمودید و دستهای خود را افراشتم و کسی اعتنانکرد. 25 بلکه تمامی نصیحت مرا ترک نمودید وتوبیخ مرا نخواستید. 26 پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شمامستولی شود استهزا خواهم نمود. 27 چون خوف مثل باد تند بر شما عارض شود، و مصیبت مثل گردباد به شما دررسد، حینی که تنگی وضیق بر شما آید. 28 آنگاه مرا خواهند خواندلیکن اجابت نخواهم کرد، و صبحگاهان مراجستجو خواهند نمود اما مرا نخواهند یافت. 29 چونکه معرفت را مکروه داشتند، و ترس خداوند را اختیار ننمودند، 30 و نصیحت مراپسند نکردند، و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند، 31 بنابراین، از میوه طریق خود خواهند خورد، واز تدابیر خویش سیر خواهند شد. 32 زیرا که ارتداد جاهلان، ایشان را خواهد کشت و راحت غافلانه احمقان، ایشان را هلاک خواهد ساخت. 33 اما هر‌که مرا بشنود در امنیت ساکن خواهدبود، و از ترس بلا مستریح خواهد ماند.» (صحیفه امثال فصل 1 آیات 20 تا 33)
بنابراین این انسان ها هستند که می بایست سوی کلام وحی راه و سبیلی را جستجو نمایند، نه اینکه کلام وحی دنبال تک تک ما باشد. امروز آنکس که در اعماق آمازون نیز زندگی میکند "اگر بخواهد" می تواند تورات و انجیل و قرآن را در 70 سال عمر خود مطالعه کند و در جستجوی آن باشد.
لذا مساله در دسترس نبودن کلام وحی نیست.