مطابق رهنمود الله سبحان مشرکین به روز معاد معتقدند ولی کفار به این امر قائل نیستند:
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ذَٰلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ ﴿ق: ٣﴾: " کفار گفتند " آيا چون مُرديم و خاك شديم [زنده مى‌شويم]؟ اين بازگشتى بعيد است.»
و ضمناً واژه کافر از کفر به معنای پوشاننده ( حق ) است و جالب اینکه حتی مشرکین معتقد به معاد بواسطه انحراف از جاده توحید نیز با صفت کافر از ایشان یاد میشود:
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ أُولَٰئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُم مِّنَ الْكِتَابِ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُوا أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ ﴿الأعراف: ٣٧﴾:پس كيست ستمكارتر از آن كس كه بر الله دروغ بندد يا آيات او را تكذيب كند؟ اينان كسانى هستند كه نصيبشان از آنچه مقرّر شده به ايشان خواهد رسيد، تا آنگاه كه ملائک ما به سراغشان بيايند كه جانشان بستانند، مى‌گويند: «آنچه غير از الله مى‌خوانديد( صدا میزدید) كجاست؟» مى‌گويند: «از [چشم] ما ناپديد شدند» و عليه خود گواهى مى‌دهند كه آنان كافر بودند.