در تورات صحیفه پیدایش فصل 3 می فرماید:
و چون زن دید که آن درخت برای خوراک نیکوست و بنظر خوشنما و درختی دلپذیر دانش افزا، پس ازمیوهاش گرفته، بخورد و به شوهر خود نیز داد و او خورد (تورات صحیفه پیدایش فصل 3 آیه 6)
مطابق آیه فوق، آدم و زوجه او بجای تبعیت از الله، از آنچکه در نظر و در دیدگاه خود نیک می پنداشتند تبعیت کردند. شیطان آنچنان ایشان را به غرور آغشته ساخت که این زن و مرد گمان کردند که خودشان نیک و بد را تشخیص می دهند و دیگر شریعت الله کارایی ندارد! لذا بواسطه تبعیت از خود بود که شان خودشان را به مقام خدایی رساندند و به همین دلیل است که از باغ عدن اخراج شدند، چرا که دیگر قائل به این نبودند که تنها الله است که نیک و بد انسان را تشخیص میدهد. بلکه آدم و زوجه اش تصور می کردند که خود ( مانند پروردگار) قدرت تشخیص نیک و بد را دارند.
قرآن در تایید این موضوع می فرماید:
أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا ﴿الفرقان: ٤٣﴾
آيا آن كس كه هواى [نفس] خود را صاحب قدرت خويش گرفته است ديدى؟ آيا [مىتوانى] ضامن او باشى؟
نتیجه:
سبب اخراج شدن انسان از باغ عدن، سرخود بودن انسان و زوجه او و تعیین کردن نیک از بد بر اساس دیدگاه های شخصی خود میباشد. اگر کسی نیک از بد را خودش مشخص کند آنگاه خود را به یک خدا مبدل نموده است. همین مساله با اصل اطاعت در باغ عدن سازگار نبود و از اینرو مقدمات اخراج انسان سرخود از آن باغ را به وجود آورد.