در کلام تورات و صحف انبیاء و انجیل، از جنین داخل شکم با کلماتی چون "بنیم"، "نعر" نام برده شده که به معنای پسر و بچه است و بنابراین آنچه در رحم است، شامل تمامی حقوق و احکامی است که خداوند در تورات برای یک انسان در نظر گرفته است:
ויתרצצו הבנים בקרבה ותאמר אם כן למה זה אנכי ותלך לדרש את יהוה
و دو طفل در رحم او منازعت می‌کردند. او گفت: «اگر چنین باشد، من چرا چنین هستم؟» پس رفت تا از خداوند بپرسد (تورات صحیفه پیدایش فصل 25 آیه 22)
دقت شود که در ادامه در آیه بعد می فرماید که دو امت در رحم تو هستند:
خداوند به وی گفت: «دو امت در بطن تو هستند، و دو قوم از رحم تو جدا شوند. وقومی بر قومی تسلط خواهد یافت، و بزرگ، کوچک را بندگی خواهد نمود (تورات صحیفه پیدایش فصل 25 آیه 23)
به نمونه ای دیگر از عهدعتیق توجه فرمایید:
ויאמר לי הנך הרה וילדת בן ועתה אל תשתי יין ושכר ואל תאכלי כל טמאה כי נזיר אלהים יהיה הנער מן הבטן עד יום מותו
و به من گفت اینک حامله شده، پسری خواهی زایید، و الان هیچ شراب و مسکری منوش، و هیچ‌چیز نجس مخور زیرا که آن ولد از رحم مادر تا روز وفاتش برای خدا نذیره خواهد بود (صحیفه داوران، فصل 13 آیه 7)
اما در مورد انجیل:
اگر مریم در دوران حاملگی عیسی که توسط روح القدس اتفاق افتاد، سقط جنین میکرد! آیا مرتکب قتل نفس شده بود یا خیر؟ ! البته پاسخ روشن است: بله! چرا که خلقت انسان از رویش انسان از بطن رحم تا لحظه مرگ توسط پروردگار اجرا می شود و انسان هیچ مداخله ای در آن ندارد. لذا قتل جنین داخل بطن، قتل نفسی است که الله او را رویانده است.
به آیه ذیل در انجیل صحیفه لوقا در مورد یحیی توجه فرمایید:
נהוא גיר רב קדם מריא וחמרא ושׁכרא לא נשׁתא ורוחא דקודשׁא נתמלא עד הו בכרסא דאמה
زیرا که در حضورخداوند بزرگ خواهد بود و شراب و مسکری نخواهد نوشید و از شکم مادر خود، پر ازروح‌القدس خواهد بود (انجیل صحیفه لوقا فصل 1 آیه 15)
نتیجه:
بنابر نص صریح تورات، صحف انبیاء و انجیل، سقط جنین، قتل نفس است و قرآن نیز به مادران تاکید کرده که از کتمان و انکار کردن آنچکه در رحم هایشان قرار دارد خودداری کرده و از الله ترس داشته باشند:
وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلَاثَةَ قُرُوءٍ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَٰلِكَ إِنْ أَرَادُوا إِصْلَاحًا وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿البقرة: ٢٢٨﴾
و زنان طلاق داده شده، بايد مدت سه پاكى انتظار كشند، و اگر به الله و روز بازپسين ايمان دارند، براى آنان روا نيست كه آنچه را خداوند در رحم آنان آفريده، پوشيده دارند؛ و شوهرانشان اگر سر آشتى دارند، به بازآوردن آنان در اين [مدّت] سزاوارترند. و مانند همان [وظايفى] كه بر عهده زنان است، به طور شايسته، به نفع آنان [بر عهده مردان] است، و مردان بر آنان درجه برترى دارند، و خداوند توانا و حكيم است.