لطفا آیات قبل و بعد ﴿الأحزاب: ٢١﴾ را به دقت مطالعه فرمایید. ابعاد و شمایل اسوه بودن رسول در این آیات بخوبی بیان شده است. علاوه بر آن، آیات دیگر قرآن را هم در بررسی لحاظ کنید. چرا که نمی توان آیه ای را آورد و آیه ای را از چشم انداخت. مثلا نظر شما در مورد آیۀ صریح مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَٰكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا ﴿الأحزاب: ٤٠﴾ چیست؟ صراحت این آیه را چطور ارزیابی می کنید؟
دقت بفرمایید که هیچ جای قرآن نفرموده اطیعوا محمد یا اتبعوا محمد ! بلکه فرموده اطیعوا الرسول یا فرموده الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِيلِ ...... رسول یک عملکرد است و عملکرد رسول مطابق قرآن کریم از این قرار است:
مَّا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ ﴿المائدة: ٩٩﴾
نیست بر رسول مگر ابلاغ
وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿العنكبوت: ١٨﴾
نیست بر رسول مگر ابلاغ آشکار
پس "رسول" (یعنی فرستاده) تنها کارش این است که کلام و اخبار فرستادۀ خود را به مردم ابلاغ کند و اطاعت از رسول یا تبعیت از رسول تبعیت از "همان پیام" است، نه تبعیت از شخص محمد یا شخص موسی یا شخص عیسی.
کلام و پیام را ببینید (یعنی کلام الله را)، نه شخص و اشخاص را.
در ضمن پادکستی (گفتگوی صوتی مبسوطی) در همین زمینه تهیه شده است که دعوت می کنم به آن گوش فرا دهید:
http://www.audio.noorpods.com/
ممنون.