مطابق کلام وحی مسح/مشح کردن ریختن چیزی (روغن، آب و..) بر روی چیز دیگر است:
ויקח שמואל את פך השמן ויצק על ראשו וישקהו ויאמר הלוא כי משחך יהוה על נחלתו לנגיד׃
ویقح شموال ات فک هشمن ویصق عل راشو ویشقهو ویامر هلوا کی مشحک یهوه عل نحلتو لنجید
پس سموئیل ظرف روغن را گرفته، برسر وی ریخت و او را بوسیده، گفت: «آیا این نیست که یهوه تو را مسح کرد تا برمیراث او حاکم شوی؟ (اول سموئیل 10:1)
ועשית אתו שמן משחת קדש רקח מרקחת מעשה רקח שמן משחת קדש יהיה׃
وعشیت اتو شمن مشحت قدش رقح مرقحت معشه رقح شمن مشحت قدش یهیه
و از آنها روغن مسح مقدس را بساز، عطری که از صنعت عطار ساخته شود، تا روغن مسح مقدس باشد (خروج 30:25)
در تورات مقدس واژۀ משח (مشخ) به معنای "اندودن و آغشتن به روغن" است و משיח (مشیخ) یا مسیح کسی است که به این روغن اندود شده باشد.
نتیجه: با توجه به آیات بالا و تعریفی که کلام وحی از واژه مسح/مشح تعریف می کند. ترجمه آیه ششم سوره مائده بدین ترتیب می شود:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ وَإِنْ كُنْتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوا وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ مِنْهُ مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿المائدة:۶﴾
اى كسانى كه ايمان آورده ايد چون به صلات برمی خیزید صورت و دستهایتان را تا به آرنج بشویید و بر سر و پاهاى خودتان تا برجستگی آن آب بریزید و اگر دور بودید و اگر بيمار يا در سفر بوديد يا يكى از شما از قضاى حاجت آمد يا با زنان نزديكى كرده ايد و آبى نيافتيد پس با خاك پاك تيمم كنيد و از آن به صورت و دستهايتان بكشيد. الله نمى خواهد بر شما تنگ بگيرد ليكن مى خواهد شما را پاك و نعمتش را بر شما تمام گرداند باشد كه سپاس بداريد