علیرغم آنکه آیات صحف عهدعتیق به خطاهای سلیمان اشاره نموده است اما هیچ آیه ای به "کافر مردن" سلیمان اشاره ندارد. لازم به ذکر است که برخی به دلیل اعتقاد به دکترین خودساخته "عصمت" گمان می کنند که پیامبران "معصوم" هستند (یعنی از هرگونه خطا و اشتباه چه سهوا و چه عمدا دور می باشند!!). همین مساله باعث شد که اینگونه افراد از آیات باب 11 کتاب اول پادشاهان برداشت های نادرست داشته باشند. در حالیکه آیات باب 11 کتاب اول پادشاهان در مورد برخی انحرافات سلیمان بعنوان یک انسان اشاره نموده است که توسط یهوه در همین دنیا نیز عقوبت داده شده اند، و بهیچ عنوان به کافر مردن سلیمان دلالت ندارند. بطور کلی سلیمان در آیات کتب عهدعتیق به صورت های ذیل ترسیم شده است:
1) سلیمان دارای حکمت از جانب الله است (اول پادشاهان باب 4 آیات 29 تا 34)
2) سلیمان دارای ملک و پادشاهی عظیم است (اول پادشاهان باب 10 آیات 1 الی 13)
3) سلیمان فردی عابد و خدا ترس بوده و مسجدالاقصی را بنا می نماید (اول پادشاهان باب 8 آیه 54)
4) سلیمان از برخی احکام تورات تخطی می کند و دچار انحرافاتی می گردد اما هیچ آیه ای بر کافر مردن او اشاره نکرده است (کتاب اول پادشاهان باب 11)
قرآن کریم نیز سلیمان را پیامبری "اواب" (بازگشت کننده و متذکر) معرفی نموده است:
وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ ﴿ص: ٣٠﴾
فلذا سکوت آیات عهدعتیق در مورد سرنوشت سلیمان در آخرت هرگز به معنی کافرشدن سلیمان نمی باشد. برای همین است که قرآن کریم پیرامون صالح بودن سلیمان تذکرات متعدد می دهد.
پس قرآن و کتب من قبل دو منظر مکمل از زندگی سلیمان را بیان می سازند و اصلا با هم تناقض ندارند.