بله
قرآن می فرماید که یکی از ویژگی های مومنین، دعا به درگاه الله (نه خلق الله!)، بجهت استغفار (یعنی طلب بخشش برای دیگر مومنین) از سوی الله است:
وَالَّذِينَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿الحشر: ١٠﴾
و [نيز] كسانى كه بعد از آنان آمده‌اند [و] مى‌گويند: «پروردگارا، بر ما و بر آن برادرانمان كه در ايمان آوردن بر ما پيشى گرفتند ببخشاى، و در دلهايمان نسبت به كسانى كه ايمان آورده‌اند [هيچ گونه] كينه‌اى مگذار! پروردگارا، راستى كه تو رئوف و مهربانى.»
لطفا به محوریت "ایمان" در آیه فوق توجه داشته باشید. چرا که درخواست بخشش، برای افرادی که ایمان و عمل صالح ندارند یا ایمان خود را با شرک آمیخته کرده اند، از سوی الله بهیچ عنوان پذیرفته نخواهد شد. حتی اگر پیامبر برایشان طلب استغفار کند!!
اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿التوبة: ٨٠﴾
چه براى آنان آمرزش بخواهى يا برايشان آمرزش نخواهى [يكسان است، حتى] اگر هفتاد بار برايشان آمرزش طلب كنى هرگز الله آنان را نخواهد آمرزيد، چرا كه آنان به خدا و فرستاده‌اش كفر ورزيدند، و خدا گروه فاسقان را هدايت نمى‌كند.
نتیجه
با مجوز قرآن، مومنین می توانند برای دیگر مومنین از خداوند درخواست خیر کنند یا برای همدیگر از آستان الله استغفار بطلبند. لیکن پذیرش این استغفار از سوی الله، منوط و در گرو "ایمان و عمل" صالح، دعاکننده و دعاشونده است. توجه شود که به حکم قرآن، انسان مومن نباید لب به دعا برای کسانی بگشاید که ایمان نداشته یا ایمان خود را با شرک درآمیخته اند، حتی اگر جزو نزدیک ترین افراد باشند:
مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَن يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُوا أُولِي قُرْبَىٰ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ ﴿التوبة: ١١٣﴾
بر پيامبر و كسانى كه ايمان آورده‌اند سزاوار نيست كه براى مشركان -پس از آنكه برايشان آشكار گرديد كه آنان اهل دوزخند- طلب آمرزش كنند، هر چند خويشاوندِ [آنان] باشند.