بر اساس تورات مقدس، کار و شغل کاهنان و لاویان خدمت در خیمه اجتماع است:
و شما و خاندان شما آن را در هرجا بخورید زیرا که این مزد شما است، به عوض خدمتی که در خیمه اجتماع میکنید (تورات صحیفه اعداد فصل 18 آیه 31)
لازم به ذکر است که پس از انتقال خیمه اجتماع به مسجدالاقصی (بیت همیقداش) در اورشلیم که توسط سلیمان تاسیس گردید، محل کار و خدمت کاهنان و لاویان نیز به مسجدالاقصی انتقال یافت.
توجه شود که سبط لاویان هیچ بهره و حصه ای از سرزمین مقدس وعده داده شده خداوند که بین بنی اسرائیل تقسیم شد نداشتند:
و خداوند به هارون گفت: «تو در زمین ایشان هیچ ملک نخواهی یافت، و در میان ایشان برای تو نصیبی نخواهد بود، نصیب تو و ملک تودر میان بنیاسرائیل من هستم.
«و به بنی لاوی اینک تمامی عشر اسرائیل را برای ملکیت دادم، به عوض خدمتی که میکنند یعنی خدمت خیمه اجتماع. 22 و بعد ازاین بنیاسرائیل به خیمه اجتماع نزدیک نیایند، مبادا گناه را متحمل شده، بمیرند. 23 اما لاویان خدمت خیمه اجتماع را بکنند و متحمل گناه ایشان بشوند، این در قرنهای شما فریضهای ابدی خواهد بود، و ایشان در میان بنیاسرائیل ملک نخواهند یافت. 24 زیراکه عشر بنیاسرائیل را که آن را نزد خداوند برای هدیه افراشتنی بگذرانندبه لاویان بجهت ملک بخشیدم، بنابراین به ایشان گفتم که در میان بنیاسرائیل ملک نخواهند یافت.» (تورات صحیفه اعداد فصل 18 آیات 20 تا 24)
نتیجه
کار و شغل سبط لاویان، خدمت در تمامی امور خیمه اجتماع و بعد مسجد مقدس خداوند و انجام کهانت مکتوب در تورات است. لذا، این ادعا که ایشان افرادی تن پرور و مفت خور بودند و همین سبب فساد ایشان و شکل گیری استبداد دینی شد، بر اساس تورات رد و باطل و خلاف قصۀ آیات عهدعتیق است. مخصوصا اینکه بر اساس تورات، کاهنان و لاویان هرگز نمی توانستند حکمی بغیر از حکم تورات را اجرا نمایند و حرام و حلال، فقط آن چیزی است که در تورات مکتوب است نه نظر فلان کاهن یا فلان لاوی:
بر کلامی که من به شما امر میفرمایم چیزی میفزایید و چیزی از آن کم منمایید، تا اوامر یهوه خدای خود را که به شما امر میفرمایم، نگاه دارید (تورات صحیفه تثنیه فصل 4 آیه 2)
مضاف بر آن لاویان هیچ سهم و حصه ای از هیچ بخشی از زمین وعده داده شده به بنی اسرائیل نداشتند.
بنابر آنچکه در بالا آمد، مشخص شد که سوءاستفاده و فساد در زمین ربطی به پایه گذاری کهانت در تورات ندارد و فساد و بغی در زمین به میزان اطاعت افراد از کلام وحی مرتبط است نه به فقیر یا غنی یا کاهن یا غیر کاهن بودن افراد.