آیات فصول 1 تا 3 از صحیفه پیدایش تورات، شرح مبسوطی از مقوله "آخرت" را ترسیم نموده اند:
1) وضع احکام و شریعت در باغ عدن
خداوند آدم را خلق کرد و او را در باغ مخصوصی قرار داد و احکام و فرایضی را در این باغ مقرر فرمود. منجمله اینکه:
از همه درختان باغ بی‌ممانعت بخور، 17 اما از درخت معرفت نیک و بد زنهارنخوری، زیرا روزی که از آن خوردی، هرآینه خواهی مرد (تورات صحیفه پیدایش فصل 2 آیات 16 و 17)
2) جزا در باغ عدن
مطابق آیه فوق از فصل دوم صحیفه پیدایش، خداوند در باغ عدن "نظام جزایی" را نیز بوجود آورد بطوریکه اگر آدم طغیان نماید و شریعت باغ عدن را زیرپا قرار دهد، او مستحق "مرگ" (موت) خواهد شد.
3) یوم الحساب در باغ عدن
آدم در باغ عدن طغیان کرد و شریعت را زیر پا نهاد، خداوند برای "مواخذۀ او" آمد. این آمدن خدا برای بازخواست و مواخذه همان "یوم الحساب" است:
و آواز خداوند خدا را شنیدند که در هنگام وزیدن نسیم نهار در باغ می‌خرامید، و آدم و زنش خویشتن را از حضور خداوند خدا در میان درختان باغ پنهان کردند (تورات صحیفه پیدایش فصل 3 آیه 8)
4) رحمت و مهلت دادن به انسان تا مرگ
خداوند بواسطه رحمت خویش آدم را به موت نسپرد، بلکه به وی تا مرگش مهلت داد، بطوریکه او با کوله باری از کارها و اعمالش به خاک باز خواهد برگشت:
و به عرق پیشانی ات نان خواهی خورد تا حینی که به خاک راجع گردی، که از آن گرفته شدی زیرا که تو خاک هستی و به خاک خواهی برگشت.» (تورات صحیفه پیدایش فصل 3 آیه 19)
نتیجه
همانطور که ملاحظه شد، آیات سه فصل اول صحیفه پیدایش به روشنی به مقوله هایی چون شریعت، جزاء اعمال از سوی خداوند، یوم الحساب یا روز مواخذه در محضر الله اشاره کرده اند. این آیات همچنین اشاره کرده اند که خداوند بواسطه رحمت خویش آدم را بخشید و به وی تا آخرین روز زندگی اش تا وقتی که موت او را در بر بگیرد مهلت داد. بنابراین تورات به تشریح مشخص میکند که پس از ماجرای باغ عدن، یوم الحساب هر انسانی، بعد از موت او اتفاق می افتد. به زبان دیگر، مطابق آیات فصول اول صحیفه پیدایش تورات مشخص شد که هر انسانی به مانند آدم که در باغ عدن، یوم الحساب داشت، دارای یک یوم الحساب خواهد بود که آن بعد از موت او می باشد.
بنابراین، آخرت و قیامت از منجمله مشهودات سه فصل اول تورات است که در همان ابتدا در قالب داستان مهم خلقت به تفصیل بیان شده اند.