ما = آنچه
اهل = منسوب شده
لغیر الله = برای غیرالله
ما اهل لغیرالله = آنچه منسوب شده برای غیر الله
منظور از ما اهل لغیرالله، طعام یا خوراک یا غذا یا نوشیدنی است که برای غیرالله منسوب شده باشد.
مثلا شما شربتی درست کنید و بجای آنکه بگویید این نذر الله است بگویید "این نذر فلانی" است یا آش بپزید و بگویید این نذر فلانی است. در آنصورت آن شربت و آش، چون گوشت خوک، مردار یا خون، حرام می باشند و حکم دین اجتناب از اینگونه خوراکی هاست مگر در مواقعی که انسان در خطر و اضطرار ضعف و مرگ باشد.
نتیجه
مطابق قرآن کریم، نذرها به الله اختصاص دارد و باید برای الله وفا گردند. این همان مفهوم "ما اهل لغیرالله" می باشد که انسان هر طعام و خوراکی را صرفا باید منسوب به الله نماید و بس:
إِذْ قَالَتِ ٱمْرَأَتُ عِمْرَٰنَ رَبِّ إِنِّى نَذَرْتُ لَكَ مَا فِى بَطْنِى مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّىٓ ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْعَلِيمُ ﴿آل عمران ٣٥﴾
...وَلْيُوفُوا۟ نُذُورَهُمْ ....﴿حج ٢٩﴾