اول اینکه مطابق تورات شخصی که کشته شد، مصری بود نه قبطی:
و واقع شد در آن ایام که چون موسی بزرگ شد، نزد برادران خود بیرون آمد، و به‌کارهای دشوار ایشان نظر انداخته، شخصی مصری را دید که شخصی عبرانی را که از برادران او بود، می‌زند (تورات صحیفه خروج فصل 2 آیه 11)
دوم اینکه در آیات متعددی از قرآن بر قاتل بودن موسی اشاره شده است:
قَالَ رَبِّ إِنِّي قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسًا فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ ﴿القصص: ٣٣﴾
گفت: «پروردگارا، من كسى از ايشان را كشته‌ام، مى‌ترسم مرا بكشند.
همچنین آیات 14 تا 21 سوره قصص در قرآن به شرح مبسوط این واقعه اشاره شده که ترجمه آن در ذیل آمده است:
و چون به رشد و كمال خويش رسيد، به او حكمت و دانش عطا كرديم، و نيكوكاران را چنين پاداش مى‌دهيم. (14) و داخل شهر شد بى‌آنكه مردمش متوجه باشند. پس دو مرد را با هم در زد و خورد يافت: يكى، از پيروان او و ديگرى از دشمنانش [بود]. آن كس كه از پيروانش بود، بر ضد كسى كه دشمن وى بود، از او يارى خواست. پس موسى مشتى بدو زد و او را كشت. گفت: «اين كار شيطان است، چرا كه او دشمنى گمراه‌كننده [و] آشكار است.» (15) گفت: «پروردگارا، من بر خويشتن ستم كردم، مرا ببخش.» پس خدا از او درگذشت كه وى آمرزنده مهربان است. (16) [موسى] گفت: «پروردگارا به پاس نعمتى كه بر من ارزانى داشتى هرگز پشتيبان مجرمان نخواهم بود.» (17) صبحگاهان در شهر، بيمناك و در انتظار [حادثه‌اى] بود. ناگاه همان كسى كه ديروز از وى يارى خواسته بود [باز] با فرياد از او يارى خواست. موسى به او گفت: «به راستى كه تو آشكارا گمراهى.» (18) و چون خواست به سوى آنكه دشمن هر دوشان بود حمله آورد، گفت: «اى موسى، آيا مى‌خواهى مرا بكشى چنانكه ديروز شخصى را كشتى؟ تو مى‌خواهى در اين سرزمين فقط زورگو باشى، و نمى‌خواهى از اصلاحگران باشى.» (19) و از دورافتاده‌ترين [نقطه] شهر، مردى دوان دوان آمد [و] گفت: «اى موسى، سران قوم در باره تو مشورت مى‌كنند تا تو را بكشند. پس [از شهر] خارج شو. من جداً از خيرخواهان توام.» (سوره قصص)
توجه شود که مطابق آیات فوق، موسی شخصیتی هیجانی و زورگو داشت بطوریکه پس از ارتکاب قتل، روز بعد مجددا با فرد دیگری دست به گریبان شد و نزدیک بود به او نیز صدمه بزند! و این یعنی ارتکاب مجدد عمل خطا علیرغم توبه.
همچنین در سوره شعراء از زبان موسی، بیان شده که وی در گمراهی و ضال بودن خویش مرتکب چنین اقداماتی شده است:
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ ﴿الشعراء: 19 و ٢٠﴾
و کردی کاری را که کردی و تو از ناسپاسانى.» گفت: «آن را هنگامى مرتكب شدم كه از گمراهان بودم،
نتیجه
آیات متعددی که ارائه شد صراحتا بیان نموده که موسی فردی مصری را کشت و حتی نزدیک بود روز بعد نیز به فرد دیگری صدمه بزند. مطابق آیات، موسی چه در آن زمان و چه در آینده بارها معترف شده بود که ارتکاب این قتل در زمان گمراهی و ضلالتش رخ داده بود تا مشخص شود که موسی و درک و ادراک وی چون یکی از مردم عادی جامعه و چون یکی از ما بوده است اما خداوند تصمیم میگیرد که چنین فردی را به مقام نبوت مبعوث کند و کلام خویش را بواسطه این فرد و سپس بنی اسرائیل به جهانیان عرضه بدارد.