آیات صحیفه دانیال دلالت بر صدور اعلامیه ای از سوی داریوش مادی دارد. داریوش این اعلامیه را به تمامی ممالک امپراطوری خود صادر کرده و ایشان را ملزم به اجرای آن دانسته است. متن این اعلامیه و اتفاقات مربوط به آن در آیات فصل 6 از صحیفه دانیال بیان شده است. متن اعلامیه داریوش از این قرار است:
سلامتی شما افزون باد! از حضور من فرمانی صادر شده است که در هر سلطنتی از ممالک من (مردمان ) به حضور خدای دانیال لرزان و ترسان باشند، زیرا که او اله حی و تاابدالاباد قیوم است. و ملکوت او بی‌زوال و سلطنت او غیرمتناهی است. او است که نجات می‌دهد و می‌رهاند و آیات و عجایب را درآسمان و در زمین ظاهر می‌سازد و اوست که دانیال را از چنگ شیران رهایی داده است. (صحیفه دانیال، باب ٦ آیات ٢٦ تا ٢٨)
مطابق آیات فوق مشخص می شود که:
1) داریوش مادی به خدای دانیال که همان خدای مذکور در تورات است ایمان آورده است.
2) داریوش در فرمان پادشاهی حکم کرد که عبادت صرفا به خدای مذکور در تورات اختصاص دارد و مردم باید صرفا در حضور این خدا ترسان و لرزان باشند.
3) داریوش صرفا خدای مذکور در تورات را خدای حی یعنی زنده و تاابدالاباد قیوم می داند و نجات و پادشاهی بر روی زمین و آسمان را صرفا مختص او می داند.
نتیجه
آیات صحیفه دانیال مشخص می فرماید که داریوش مادی به خدای مذکور در تورات ایمان آورده و لذا گرویدن او به کلام خدای تورات را تایید می نماید. لذا داریوش مادی در آن زمان "اسلام" آورده و تسلیم بی قید و شرط کلام خداوند شده است. لذا بر اساس کلام وحی، دین داریوش مادی و آیین رسمی و حکوکتی ممالک امپراطوری او، اسلام بوده است!!