رقیم از ریشه رق در عملکرد به جمع شدن/منتشر شدن چیزی دلالت دارد که در مصادیق فیزیکی یا مجازی خود را نشان می دهد. به آیات زیر توجه کنید:
וירא יהוה כי רבה רעת האדם בארץ וכל יצר מחשבת לבו רק רע כל היום׃
ویرا یهوه کی ربه رعت هادم بارص وکل یصر محشبت لبو رق رع کل هیوم
و یهوه دید که شرارت انسان در زمین بسیار است، و هرتصور از خیالهای دل وی فقط محض شرارت است (پیدایش 6:5)
جمع شدن شرارت در دل انسان مصداق عملکرد رق به معنی جمع شدن چیزی در یک نقطه.
עוד זה מדבר וזה בא ויאמר כשדים שמו שלשה ראשים ויפשטו על הגמלים ויקחום ואת הנערים הכו לפי חרב ואמלטה רק אני לבדי להגיד לך׃
عود زه مدبر وزه با ویامر کشدیم شمو شلشه راشیم ویفشطو عل هجملیم ویقحوم وات هنعریم هکو لفی حرب واملطه رق انی لبدی لهجید لک
و او هنوز سخن می گفت که دیگری آمده، گفت: «کلدانیان سه فرقه شدند و بر شتران هجوم آورده، آنها را بردند و جوانان را به دم شمشیر کشتند و من به تنهایی رهایی یافتم تا تو را خبر دهم» (ایوب 1:17)
یکی دیگر از عملکردهای رق به تنهایی معنا شده، حسی که در یک نفر جمع می شود.
ܘܟܕ ܐܡܪ ܗܠܝܢ {ܪܩ} ܥܠ ܐܪܥܐ ܘܓܒܠ ܛܝܢܐ ܡܢ ܪܘܩܗ ܘܛܫ ܥܠ ܥܝܢܘܗܝ ܕܗܘ ܤܡܝܐ
وکد امر هلین {رق} عل ارعا وجبل طینا من روقه وطش عل عینوهی دهو سمیا
این را گفت و آب دهان بر زمین انداخته، از آب گل ساخت و گل را به چشمان کور مالید (انجیل صحیفه یوحنا 9:6)
رق در انجیل که به جمع شدن آب دهان در یک نقطه اشاره دارد.
فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿البلد:13﴾
بنده اى را آزاد كردن
رقبه به معنی کسی که در بند چیزی است و در نقطه ای گرفتار است.
با توجه به آیات فوق به بررسی آیه مورد نظر می پردازیم:
أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا ﴿الکهف:9﴾
مگر پنداشتى اصحاب كهف و رقيم (کسانی که در غار جمع شده اند) از آيات عجیب ما هستند
اصحاب کهف جوانانی بودند که در غاری جمع شدند و سالهای زیادی در آن نقطه بودند، در نتیجه رقیم در آیه فوق به عملکرد جمع شدن آنها در غار دلالت دارد.