بخش اول پاسخ: ادعای مذاهب ظاله و دین اسلام
ابتدا به سه آیه زیر توجه کنید:
وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ ﴿البقره۴﴾
و کسانی که به آنچه به سوی تو نازل شده (قرآن) و هر آنچه پیش از تو (تورات و انجیل) نازل شده ایمان دارند
وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿آل عمران۸۵﴾
و هر كه جز اسلام دينى جويد هرگز از وى پذيرفته نشود و وى در آخرت از زيانكاران است
وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ وَفِي هَذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ ﴿الحج۷۸﴾
و در راه الله چنانكه حق جهاد است جهاد كنيد اوست كه شما را برگزيده و در دين بر شما سختى قرار نداده است آيين پدرتان ابراهيم. او بود كه قبلا شما را مسلمان ناميد و در اين [قرآن نيز همين مطلب آمده است] تا اين پيامبر بر شما گواه باشد و شما بر مردم گواه باشيد پس صلات را برپا داريد و زكات بدهيد و به پناه الله رويد او مولاى شماست چه نيكو مولايى و چه نيكو ياورى
بنابراین طبق آیات فوق ما چیز به عنوان ادیان ابراهیم نداریم و تورات، انجیل و قرآن "تنها" منابع تصدیق شده دین اسلام هستند، و محمد بنیان گذار دین اسلام نبوده و ابراهیم به عنوان پدر فکری دین اسلام معرفی شده. در نتیجه ادعای مذاهبی همچون شیعه، سنی و غیره فقط اباطیل خود ساخته ای است که به دین اسلام هیچ ارتباطی ندارد.
بخش دوم پاسخ: آیا در اسلام رجعت وجود دارد؟
در هیچ کدام از صحف آیه ای دال بر رجعت (قبل از قیامت) وجود ندارد، همانطور که بالاتر مشخص شد این ادعاها از درون اباطیل مذاهب ظاله بیرون آمده. که در ریشه همگی از تفکرات یونانی پیروی می کنند.
تمامی آیات کلام الله من باب مرده و زنده شدن افراد، مثالی است برای متوجه شدن این موضوع که قیامت برپا خواهد شد و شکی در آن نیست، به مثالی از آیات در این مورد توجه کنید:
أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّى يُحْيِي هَذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عَامٍ فَانْظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَانْظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِلنَّاسِ وَانْظُرْ إِلَى الْعِظَامِ كَيْفَ نُنْشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿البقره۲۵۹﴾
يا چون آن كس كه به شهرى كه بامهايش يكسر فرو ريخته بود، عبور كرد؛ و گفت: (چگونه الله (اهل) اين (ويرانكده) را پس از مرگشان زنده مى كند؟). پس الله، او را (به مدت) صد سال ميراند. آنگاه او را برانگيخت، (و به او) گفت: (چقدر درنگ كردى؟) گفت: (يك روز يا پاره اى از روز را درنگ كردم.) گفت: (نه) بلكه صد سال درنگ كردى، به خوراك و نوشيدنى خود بنگر (كه طعم و رنگ آن) تغيير نكرده است، و به درازگوش خود نگاه كن (كه چگونه متلاشى شده است. اين ماجرا براى آن است كه هم به تو پاسخ گوييم) و هم تو را (در مورد معاد) نشانه اى براى مردم قرار دهيم. و به (اين) استخوانها بنگر، چگونه آنها را برداشته به هم پيوند مى دهيم؛ سپس گوشت بر آن مى پوشانيم.) پس هنگامى كه (چگونگى زنده ساختن مرده) براى او آشكار شد، گفت: (اكنون) مى دانم كه الله بر هر چيزى تواناست)
همچین به بررسی دو آیه از سوره انبیا می پردازیم که مذهبیون از آنها برای اثبات رجعت استفاده می کنند:
وَحَرَامٌ عَلَى قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿الأنبياء۹۵﴾
و بر شهرى كه آن را هلاك كرده ايم بازگشتشان حرام است
حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُمْ مِنْ كُلِّ حَدَبٍ يَنْسِلُونَ ﴿۹۶﴾
تا وقتى كه ياجوج و ماجوج [راهشان] گشوده شود و آنها از هر پشته اى بتازند
قطعا اگر ما فقط از این این دو آیه بخواهیم نتیجه گیری کنیم و به آیات قبل و بعد آن توجه نکنیم، می توانیم هر استنباطی را به آنها نسبت بدهیم که یکی از آنها مفهوم رجعت است. اما آیا آیات به رجعت اشاره می کند؟ فقط لازم است سه آیه بعدی را هم نگاهی بیاندازیم:
وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يَا وَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿الأنبياء۹۷﴾
و وعده حق نزديك گردد ناگهان ديدگان كسانى كه كفر ورزيده اند خيره مى شود [و مى گويند] اى واى بر ما كه از اين [روز] در غفلت بوديم بلكه ما ستمگر بوديم
إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَهَا وَارِدُونَ ﴿۹۸﴾
در حقيقت شما و آنچه غير از الله مى پرستيد هيزم دوزخيد شما در آن وارد خواهيد شد
لَوْ كَانَ هَؤُلَاءِ آلِهَةً مَا وَرَدُوهَا وَكُلٌّ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿۹۹﴾
اگر اينها اله هایی [واقعى] بودند در آن وارد نمى شدند و حال آنكه جملگى در آن ماندگارند
نتیجه: متاسفانه مذاهب برای وجه بخشیدن به اعتقادات باطل خودشان با نگاهی خوشه چینانه مفاهیمی را از آیات بیرون می کشند که منطور و قصد آن نبوده. باید توجه کرد اشاره به رجعت و مفهوم زنده شدن و مردگان در لسان وحی تنها برای متذکر شدنه مردم در حقانیت روز قیامت است. و تنها راه رستگاری در آن روز ایمان و عمل صالح در پرتو کلام وحی است، پس بهتر است تمرکز خود را روی نجات خودمان از آتشی که خاموشی ندارید بگذاریم!