مسیح عیسی بن مریم مطابق نص صریح چهار صحیفۀ انجیل و همچنین نبوت های مکتوب در زبور به دست امت ها (یعنی رومیان) به صلیب کشیده شد. مسیح بعد از سه روز به اذن الله زنده شد و بعد از حضور در بین مردم و حواریون، به اذن الله در آسمان عروج کرد.
** قرآن بر فاعلیت کار تاکید می نماید:
پر واضح است که ضمیر "هم" در آیات 156 و 157 سوره نساء با توجه به آیات قبل به یهودیان بر می گردد. قرآن تاکید فرموده که این یهودیان نبودند که مسیح را مصلوب کرده و به قتل رسانیده اند بلکه همانطور که در کتب قبل از انجیل نبوت شده بود (مانند زبور و کتاب اشعیا) همان امت ها مسیح را به صلیب کشاندند (یعنی تاکید بر فاعلیت امر طبق نبوت ها می نماید). فلذا قرآن ادعاهای یهود مبنی بر اینکه ما مسیح را کشتیم را تکذیب می کند و فاعلیت کار را طبق نبوت کتب و طبق نص انجیل از آن امت ها یعنی رومیان بر می شمارد.
قرآن همچنین بر بازگشت مسیح تاکید می کند و می فرماید "ولکن شبه لهم" یعنی لیکن بازگردانده شد سوی ایشان (سوی یهودیان).
پس قرآن مصدق انجیل است و در عین حال ادعاهای یهود مبنی بر کشتن مسیح را تکذیب می نماید.