1) قرآن کریم بر حفاظت از ذکر شهادت داده است:
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿الحجر: ٩﴾
2) قرآن تمام آنچکه از جانب الله نازل شده است را ذکر می داند:
لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا ﴿الفرقان: ٢٩﴾
3) قرآن کریم صریحا تورات را ذکر و الذکر نامیده است:
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَىٰ وَهَارُونَ الْفُرْقَانَ وَضِيَاءً وَذِكْرًا لِّلْمُتَّقِينَ ﴿الأنبياء: ٤٨﴾
وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ ﴿الأنبياء: ١٠٥﴾
پس حفاظت از ذکر به معنی حفاظت از تمام بماانزل الله است و شامل حفاظت از تورات، انجیل و دیگر کتب نازل شده بر انبیاء بنی اسرائیل نیز می گردد. اگر کسانی ادعا دارند که الله نخواسته از کتب من قبل حفاظت کند باید آیه ای صریح پیرامون این امر از قرآن یا تورات اقامه نمایند.