برای پاسخ به این سوال باید دید که چرا الله قرآن را "شعر" نمی نامد:
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ ﴿الحاقة: ٤١﴾
و قرآن گفته شاعری نیست، چه کم ایمان می‌آورید!
تحلیل:
1) شعر، متنی است که مولف آن یک بشر است و توسط یک انسان به تالیف درآمده است. بعبارت دیگر فارغ از محتوا و فحوای هر نوع شعر (فیلم، تئاتر، نقاشی، مجسمه سازی، موسیقی، نثر و نویسندگی و شعر کلاسیک و غیرکلاسیک) مساله اصلی خواستگاه و مولف شعر است که همانطور که اشاره شد سراپا انسانی و بشری است.
2) الله در تورات، انجیل و قرآن در آیات متعددی فرمان داده که از قول بشر یا نسخه ای که بشر مولف آن است تبعیت نکنید و تنها از کلام خالق که نازل شده است، تبعیت کنید. بعنوان نمونه صریحا در قرآن فرموده:
اتَّبِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَا تَتَّبِعُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ ﴿الأعراف: ٣﴾
تبعیت کنید از آنچکه از جانب پروردگارتان بر شما نازل می شود و از اولیایی بغیر از الله تبعیت نکنید! چه اندک پند می گیرید!
نتیجه:
مولف شعر، (فارغ از انواع شعر و فارغ از محتوا و فحوای شعر)، یک انسان است فلذا برای همین در آیه 221 سوره شعراء فرموده که گمراهان شاعران را تبعیت می کنند. چرا که گمراهان افرادی هستند که از کلام غیر الله بجای کلام الله تبعیت می کنند و شعر نیز کلام بشر یا کلام غیر الله است.
در پایان متذکر می شوم که تمامی شعرا و مشاهیر خاورمیانه یا شیعه بوده اند یا سنی! همین افراد از شعر بعنوان ابزار و رسانه ای در جهت نشر و پخش شرکیات و کفریات در قالبی زینت داده شده و فریبنده استفاده می کردند. پس شعر و رسانه های آن (فیلم سینما تلویزیون رادیو مجله رمان روزنامه غیرو) ابزارهایی بسیار خطرناک هستند چرا که قابلیت این را دارند که دروغ را زینت داده و با زیباسازی دروغ و همراه ساختن رنگ و لعاب و موسیقی و نور و حرکت، سمع و بصر انسانی را تحت سیطره و سحر خود در آورند و از همین طریق باطل را بجای حق رواج و شیوع دهند.
نمونۀ این مشاهیر و شعرای بنام اما کافر را که از شعر جهت نشر و پخش کفریات و شرکیات خود سود برده اند، در لینک ذیل قرار می دهم: علی در ادبیات فارسی