صلات مسافر هیچ تفاوتی با صلات انسان مقیم ندارد:
وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا ﴿النساء: ١٠١﴾
و هرگاه سفر کنید باکی نیست بر شما که کوتاه کنید نماز را اگر بترسید که بتازند بر شما آنان که کفر ورزیدند زیرا کافرانند برای شما دشمنی آشکار
مطابق آیه صریح فوق، تنها وقتی می توان از صلات کم کرد که فرد از یورش و هجوم کفار در ترس باشد.
پس در کلام الله، چیزی بنام "نماز شکسته" وجود خارجی ندارد و دروغی بنام نماز شکسته یا نماز مسافر سرهم بندی مشتی بی خبر از قرآن می باشد.