نسی/نشی از ریشه نش/נש مشتق شده که در عملکرد چیزی است که از چیزی بیرون زده/می زند یا انشعاب پیدا می کند. که در مصادیق مختلفی خود را نشان می دهد، به آیات زیر توجه کنید:
ויקח לו למך שתי נשים שם האחת עדה ושם השנית צלה
ویقح لو لمک شتی نشیم شم هاحت عده وشم هشنیت صله
و لمک، دو زن برای خود گرفت، یکی را عاده نام بود و دیگری را ظله (پیدایش 4:19)
در واقع نشی تورات همان واژه نشا/نسا قرآنی است که به زن دلالت دارد، به این علت که زن نوعی از انسان است که از مرد خلق (جدا) شده.
قُل سيروا فِى الأَرضِ فَانظُروا كَيفَ بَدَأَ الخَلقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشأَةَ الـٔاخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلىٰ كُلِّ شَىءٍ قَديرٌ
بگو: «در زمین بگردید و بنگرید چگونه آفرینش را آغاز کرده است سپس الله است که نشأه آخرت را پدید می‌آورد؛ الله که بر هر چیزی تواناست» ﴿قرآن 29:20﴾
نشاه آخرت به برپا کردن آخرت دلالت دارد. این کلمه در زبان فارسی جزو کلماتی است که از کلام وحی کپی شده و به معنای روییدن است، در نتیجه نسی/نشی به معنی چیزی است که از چیزی بیرون می آید و باعث افزایش آن می شود که در مصادیق مجازی یا حقیقی تجلی پیدا می کند. با توجه به توضیحات فوق به سراغ آیه مد نظر می رویم:
إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ﴿9:37﴾
جز اين نيست كه جابجایی/زیاد کردن فزونى در كفر است كه كافران به وسيله آن گمراه مى شوند آن را يكسال حلال مى شمارند و يكسال [ديگر] آن را حرام مى دانند تا با شماره ماههايى كه الله حرام كرده است موافق سازند و در نتيجه آنچه را الله حرام كرده [بر خود] حلال گردانند زشتى اعمالشان برايشان آراسته شده است و الله گروه كافران را هدايت نمى كند
با توجه به آیه قبل که در مورد 12 ماه بودن سال در کتاب الله است، متوجه می شویم منظور از نسی/نشی در آیه فوق این است که افرادی با تقویم های دروغین باعث زیادتر شدن تعداد روز/سال هایی می شوند که الله مشخص و معین کرده (سال کبیسه و..). و چیزی از جدیدی از آن بیرون می آورند.
فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ ﴿34:14﴾
پس چون مرگ را بر او مقرر داشتيم جز جنبنده اى خاكى [موريانه] كه عصاى او را مى خورد آنها را از مرگ او آگاه نگردانيد پس چون [سليمان] فرو افتاد براى جنيان روشن گرديد كه اگر غيب مى دانستند در آن عذاب خفت آور نمى ماندند
عصا وسیله ای است چوبی که از درخت جدا شده و نشات می گیرد.