در آیات تورات مقدس در صحیفه پیدایش از انبیایی چون آدم، نوح، ابراهیم نام برده شده که همگی قبل از اسرائیل می باشند لیکن قصص تورات متمرکز بر اهل بیت ابراهیم است که اهل بیت حقیقی نبوت می باشند و الله حکم و کتاب و نبوتش را در این خاندان یعنی خاندان امام ابراهیم (ع) قرار داده است:
أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَىٰ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُم مُّلْكًا عَظِيمًا ﴿النساء: ٥٤﴾
یا رشک برند مردم را بدانچه الله از فضل خویش بدانان داده است همانا دادیم به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت را و دادیم بدیشان پادشاهی بزرگ را
حسب آیات کتب پروردگار قوم یونس تنها قوم غیر اسرائیلی است که پس از اسرائیل یک نبی به سوی ایشان ارسال شده لیکن اگر چه این قوم غیراسرائیلی بودند (نینوا) اما پیامبر ارسال شده به سمت ایشان اسرائیلی است:
او (یونس) ایشان را جواب داد که: «من عبرانی هستم و از یهوه خدای آسمان که دریا و خشکی را آفریده است ترسان می‌باشم (صحیفه یونس فصل 1 آیه 9)
معیار و نشانه های یک پیامبر:
در آیات تورات مقدس اشاره شده که پروردگار پس از موسی انبیاء دیگری را برخواهد گزید و معیار تشخیص نبی بودن او را مشخص نموده است:
اگر در میان تو نبی‌ای یا بیننده خواب ازمیان شما برخیزد، و آیت یا معجزه‌ای برای شما ظاهر سازد، 2 و آن آیت یا معجزه واقع شود که از آن تو را خبر داده، گفت خدایان غیر راکه نمی شناسی پیروی نماییم، و آنها را عبادت کنیم، 3 سخنان آن نبی یا بیننده خواب را مشنو، زیرا که یهوه، خدای شما، شما را امتحان می‌کند، تا بداند که آیا یهوه، خدای خود را به تمامی دل وبه تمامی جان خود محبت می‌نمایید؟ 4 یهوه خدای خود را پیروی نمایید و از او بترسید، واوامر او را نگاه دارید، و قول او را بشنوید و او راعبادت نموده، به او ملحق شوید. 5 و آن نبی یابیننده خواب کشته شود، زیرا که سخنان فتنه انگیز بر یهوه خدای شما که شما را از زمین مصر بیرون آورد، و تو را از خانه بندگی فدیه داد، گفته است تا تو را از طریقی که یهوه خدایت به توامر فرمود تا با آن سلوک نمایی، منحرف سازد، پس به این طور بدی را از میان خود دور خواهی کرد (تورات صحیفه تثنیه فصل 13 آیات 1 الی 6)
بدین ترتیب معیار نبی بودن یک فرد آن است که به اسم الله سخن بگوید و سخن او با کلام تورات (که قرآن از آن بعنوان امام نام برده است) تطابق داشته باشد:
نبی‌ای را برای ایشان از میان برادران ایشان مثل تو مبعوث خواهم کرد، و کلام خود را به دهانش خواهم گذاشت و هر‌آنچه به اوامر فرمایم به ایشان خواهد گفت. 19 و هر کسی که سخنان مرا که او به اسم من گوید نشنود، من ازاو مطالبه خواهم کرد. 20 و اما نبی‌ای که جسارت نموده، به اسم من سخن گوید که به گفتنش امرنفرمودم، یا به اسم خدایان غیر سخن گوید، آن نبی البته کشته شود.» 21 و اگر در دل خود گویی: «سخنی را که خداوند نگفته است، چگونه تشخیص نماییم.» 22 هنگامی که نبی به اسم خداوند سخن گوید، اگر آن چیز واقع نشود و به انجام نرسد، این امری است که خداوند نگفته است، بلکه آن نبی آن را از روی تکبر گفته است (تورات صحیفه تثنیه فصل 18 آیات 18 الی 22)
از اینروست که قرآن نیز برای ارائه دلیل پیرامون حقانیتش بارها به اهل کتاب اینطور متذکر شده است که:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَىٰ أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا ﴿النساء: ٤٧﴾
اى كسانى كه به شما كتاب داده شده است، به آنچه فرو فرستاديم و تصديق‌كننده همان چيزى است كه با شماست ايمان بياوريد، پيش از آنكه چهره‌هايى را محو كنيم و در نتيجه آنها را به قهقرا بازگردانيم؛ يا همچنانكه «اصحاب سبت» را لعنت كرديم؛ آنان را [نيز] لعنت كنيم، و فرمان خدا همواره تحقق يافته است.