نبی بودن داود در کتاب مقدس بسیار روشن بیان شده است:
و داود از خدا مسألت نموده، گفت:« آيا به مقابله فلسطينيان برآيم و آيا ايشان را به دست من تسليم خواهي نمود؟» خداوند او را گفت:« برآي وايشان را به دست تو تسليم خواهم کرد (اول تواریخ فصل 14 آیه 10)
در لسان وحی، اشاره به دریافت وحی با دلالت به سوال و جواب از یهوه بیان شده و اگر یهوه با کسی حرف بزند او نبی است و مطابق آیات فوق نیز داود نبی می باشد.
در قرآن صریحا به نبوت داود اشاره شده:
وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا ﴿الإسراء: ٥٥﴾
و پروردگار تو به هر كه [و هر چه] در آسمانها و زمين است داناتر است. و در حقيقت، بعضى از انبيا را بر بعضى برترى بخشيديم و به داوود زبور داديم.
انجیل نیز نبی بودن داود را تصدیق کرده است:
و چون فریسیان جمع بودند، عیسی ازایشان پرسیده، 42 گفت: «درباره مسیح چه گمان می‌برید؟ او پسر کیست؟» بدو گفتند: «پسر داود.» 43 ایشان را گفت: «پس چطور داود در روح، او راخداوند می‌خواند؟ چنانکه می‌گوید: 44 "خداوندبه خداوند من گفت، به‌دست راست من بنشین تادشمانان تو را پای انداز تو سازم." 45 پس هرگاه داود او را خداوند می‌خواند، چگونه پسرش می‌باشد؟» 46 و هیچ‌کس قدرت جواب وی هرگز نداشت و نه کسی از آن روز دیگرجرات سوال کردن از او نمود. (انجیل صحیفه متی فصل 22 آیات 41 تا 46)
عبارت "داود در روح" در آیات فوق از انجیل اشاره به دریافت روح القدس از جانب داوود دارد و تصدیق نبی بودن اوست.