به متن آیه توجه فرمایید:
.... وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَٱبْتَغِ بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلا (اسراء 110)
اگر منظور از جهر و خفی فعل صلات باشد، در آنصورت آیات انجیل در این زمینه پاسخ مبسوطی را ارائه فرموده است:
«و چون عبادت کنی، مانند ریاکاران مباش زیرا خوش دارند که در کنایس و گوشه های کوچهها ایستاده، نماز گذارند تا مردم ایشان را ببینند. هر آینه به شما میگویم اجر خود را تحصیل نمودهاند. لیکن تو چون عبادت کنی، به حجره خود داخل شو و در را بسته، پدر خود راکه در نهان است عبادت نما؛ و پدر نهان بین تو، تو را آشکارا جزا خواهد داد. و چون عبادت کنید، مانند امتها تکرار باطل مکنید زیرا ایشان گمان میبرند که به سبب زیاد گفتن مستجاب میشوند.پس مثل ایشان مباشید زیرا که پدر شماحاجات شما را میداند پیش از آنکه از او سوال کنید. (انجیل صحیفه متی فصل 6 آیات 5 الی 8)
اما اگر منظور جهر و خفی قول در صلات باشد، مشخص است که صدا نه آنقدر باید بلند باشد که مانند بلندی صدای حرف زدن معمولی باشد و نه آنقدر باید پایین باشد که لب زدن تلقی شود و خود فرد صدای خودش را نشود.