به شهادت قرآن، این الله حکیم است که کلامش را بر پیامبران القاء می کند:
وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ ﴿النمل: ٦﴾
و حقاً تو قرآن را از سوى حكيمى دانا دريافت مى‌دارى.
همچنین مطابق آیات، شیطان نیز بر انسان القاء می نماید:
لِّيَجْعَلَ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِتْنَةً لِّلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (الحج: 53)
تا آنچه را كه شيطان القا مى‌كند، براى كسانى كه در دلهايشان بيمارى است و [نيز] براى سنگدلان آزمايشى گرداند، و ستمگران در ستيزه‌اى بس دور و درازند.
... وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰ أَوْلِيَائِهِمْ .... ﴿الأنعام: ١٢١﴾
.... و در حقيقت، شيطانها به متصلین به خود وحی مى‌كنند....
پس الله بر انبیاء خود القاء کلام می کند اما شیطان بر همه منجمله انبیاء القاء میکند.
آیه مورد سوال، یعنی آیه 52 سوره حج فرموده که در مواجهه القاء الهی و القای شیاطین به پیامبران، این الله است که پیروز و غالب است. الله است که القاء شیطان را نابود میکند تا کلامش را محافظت نموده و پابرجا کند. در ادامه و در آیه 53 فرموده که القائات شیطان تنها برای کسانیکه در قلب هایشان مرض و قاسیه است باقی می ماند، نه کسانیکه به الله ایمان داشته و عمل صالح انجام می دهند. با در نظر گرفتن این مهم داریم:
م = مربوط
ن = درون
من= مربوط درون
تمنی = آنچکه در درون می آید، که اشاره به القاء و وحی آیات به قلب انبیاء دارد.