به بررسی ریشه طم (טמ) در لسان وحی توجه فرمایید:
או כי יגע בטמאת אדם לכל טמאתו אשר יטמא בה ונעלם ממנו והוא ידע ואשם (تورات صحیفه لاویان فصل 5 آیه 3)
یا اگر نجاست آدمی را لمس کند، از هر نجاست او که به آن نجس میشود، و از وی مخفی باشد، چون معلوم شد آنگاه مجرم خواهد بود
در آیه فوق ریشه طم (טמ) سه بار و هر بار به معنای ناپاکی و ناپاک شدن بکار رفته است.
וישלח דוד מלאכים ויקחה ותבוא אליו וישכב עמהc והיא מתקדשת מטמאתה ותשב אל ביתה (صحیفه دوم ساموئل فصل 11 آیه 4)
و داود قاصدان فرستاده، او را گرفت و او نزد وی آمده، داود با او همبستر شد و او از نجاست خود طاهر شده، به خانه خود برگشت
در آیه فوق نیز ریشه طم (טמ) به ناپاک شدن زن دلالت دارد.
نتیجه:
ریشه طم (טמ) در لسان وحی با عملکرد "ناپاک شدن" دلالت دارد و طمش در آیات قرآن به ناپاکی و زایل شدن تازگی دلالت دارد:
لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ
قبل از ایشان انسان یا جنی تازگی و پاکی ایشان را زایل نکرده است
بنابراین آیه فوق در قرآن اشاره کرده که پاداش های بهشتی که اختصاصا برای زنان یا مردان خلق شده ناپاک نیستند و بهیچ وجه دست انسان یا جنی قبل از آن بدان نرسیده است.